Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ A Q J 10 2 ♥ K 9 2 ♦ Q J 9 7 6 ♣
♠ K 7 6 5 3 ♥ Q 10 4 3 ♦ A 3 ♣ Q 7		♠ 9 8 ♥ J 5 ♦ K 10 ♣ A K 8 5 4 3 2
	♠ 4 ♥ A 8 7 6 ♦ 8 5 4 2 ♣ J 10 9 6

¹karta zbyt słaba jakąkolwiek interwencję

²inwit, solidny, jako że z pikami pod pikami

³o ewentualnym rebidzie 3♦ przy omawianiu innych – w tym rozdaniu bardzo licznych  – wariantach licytacji

Zaiste, jest ich tu wiele – na początek najbardziej optymistyczna dla strony WE. Nie tyle nawet dlatego, że jej 3BA można coś zarzucić – przeciwnie, to prawdziwy superkontrakt, o szansie realizacji 96%! Wystarczy, że trefle nie podzielą się 4–0. Teraz jednak S będzie miał pełne prawo owe 3BA skontrować – po pierwszoręcznym otwarciu partnera w równych założeniach ma w końcu asa oraz wspomnianą zacinkę treflową, dającą mu pewność, że przeciwnicy nie posiadają sześciu czy siedmiu lew tego koloru z góry. A to powinno już wystarczyć do ich położenia (S wie też, że kontrpartnerzy mają co najwyżej 23 miltony). A wówczas…

¹karta zbyt słaba jakąkolwiek interwencję

²inwit, solidny, jako że z pikami pod pikami

³o ewentualnym rebidzie 3♦ przy omawianiu innych – w tym rozdaniu bardzo licznych  – wariantach licytacji

… po ataku ♦D rozgrywający polegnie bez jednej, za 100 punktów (jeszcze opłacalnie wobec wykładanych na linii N 4♦), zaś po honorze pikowym – za 300. Uwaga! Po takiej kontrze WE broń Boże! nie powinni uciekać/poprawiać się na 4♣, ich ręce są bowiem zupełnie zrównoważone, więc gra w kolor nic im nie pomoże. Oczywiście S także 4♣(E) skontruje i dojdzie do wpadki bez dwóch, za 300, niezapowiadającej stronie WE niczego dobrego.

Ze swoim atrakcyjnym układem 5530 może z zupełnie własnej inicjatywy uderzyć po raz drugi rozgrywający:

¹karta zbyt słaba jakąkolwiek interwencję

²inwit, solidny, jako że z pikami pod pikami

Z teoretycznego punktu widzenia należałoby dać kontrę, tyle że nakieruje ona bez wątpienia e-N-a na wist ♦D, co zaowocuje wpadką bez jednej. Skoro bowiem S spasował w poprzednim okrążeniu, jest przeto słaby, to teraz najprawdopodobniej wzmocnił go fakt posiadania dobrego fitu w drugim kolorze partnera – karach.

Tymczasem 4♦(NS) to kontrakt pewny, do oddania są tylko dwa atuty i albo kier, albo pik (rozgrywający zrobi w pikach manewr przegrywająca na przegrywającą), podczas gry jeśli broniący będą próbowli przedrzeć się przez kiery, to wprawdzie wyrobią sobie w nich wziątkę, ale też dadzą rozgrywającemu trzecią lewę w tym kolorze.

Oczywiście według współczesnej wersji od zawsze skomplikowanych i niezupełnie jednoznacznych zasad pasa forsującego, po 4♦ e-S-a, zapowiedzianych po 3BA E, gracze WE nie znajdą się na pozycji forsującej. Ich kontrakt firmowy, mimo że zalicytowany w zasadzie w ataku, został bowiem zapowiedziany na niepełnym bilansie honorowym, tylko w oparciu o bardzo długiego longera roboczego w karach.

I teraz po prostu nie ma na co się przepychać; najlepszy dowód: ich ewentualne 5♣ kosztowałyby tu już aż 500 punktów, za wpadkę bez trzech z kontrą.

 W protokole rozdania spotkamy wpadkowe wpisy 50, 100 i 300 dla NS oraz minimaksowe 130 dla niej.

Minimaks teoretyczny: 4♦(NS), 10 lew; 130 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ –  10  (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 7 (WE).