Rozdanie 11; rozdawał S, obie przed partią.

Rozdanie 11 Rozd. S, po partii: -	♠ K 9 5 4 ♥ A K 10 ♦ Q 8 2 ♣ 7 6 5
♠ A Q 10 7 2 ♥ 7 6 4 ♦ A 7 6 4 ♣ 8		♠ 8 6 3 ♥ Q J 8 ♦ 9 ♣ A Q 10 4 3 2
	♠ J ♥ 9 5 3 2 ♦ K J 10 5 3 ♣ K J 9

¹fit w kolorze partnera musi zostać ujawniony!

²partner jest po pasie i ma tylko pięć pików, nie należy zatem pchać się ku końcówce

³singiel w kolorze partnera obniża wartość karty W

Na wielu stołach turnieju dojdzie do kontraktu 3♠(W). Istotnie, na swe ewentualne 3♦ przeciwnicy leżeliby tylko bez jednej, za 50, przeto przepych na 3♠ i próba zrealizowania tej gry jest absolutną koniecznością. Przeciwko 3♠(W) N zaatakuje ♥A. Ponieważ łączenie atutów będzie niewygodne, ponadto N mógłby uczynić to tylko raz, i to co najmniej ze stratą tempa, przeto W pójdzie raczej w obronę pasywną, bezpieczną, tj. zgra też ♥K i będzie kontynuował ♥10. Jest kilka dróg ku dziewięciu wziątkom w piki, w zaistniałych okolicznościach W postawi jednak na pewno na obustronne przebitki. A zatem: ♦A, karo przebite na stole, ♣A, trefl przebity, karo przebite, trefl przebity i zagra z ręki jej ostatnim karem:

Wma już osiem lew i w powyższej końcówce wyjdzie karem i spróbuje przebić je ♠8 w dziadku. Aby nie pozwolić przeciwnikowi na nadróbkę N będzie musiał wyprzedzająco przebić ♠9 i odejść blotką atu. Potem dostanie jeszcze ♠K, przeto rozgrywający zrobi tylko swoje, za 140 punktów. To powinien też być najpopularniejszy zapis w protokole, tym bardziej że są też inne drogi ku dziewięciu lewom.

Minimaks teoretyczny:  3BA(NS) z kontrą, 8 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 8 (NS);

♥ – 6 (NS);

♠ – 9 (WE);

BA – 8 (NS).