Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

Rozdanie 8 Rozd. W, po partii: -	♠ J 3 2 ♥ K Q 9 6 2 ♦ A 10 7 ♣ 7 2
♠ 7 5 ♥ J 4 3 ♦ K J 9 4 3 ♣ A K 4		♠ A 9 8 ♥ 8 7 ♦ Q 8 6 5 2 ♣ Q 10 6
	♠ K Q 10 6 4 ♥ A 10 5 ♦ ♣ J 9 8 5 3

¹ karta zbyt silna na blokujące 3♦

²powiedzmy, że jest to forsing do dogranej z fitem kierowym

Gracz S nie wpadnie raczej na pomysł, aby dążyć do znalezienia alternatywnej gry w piki, tym bardziej że nie byłoby łatwo tego uczynić. Przeciwko 4♥(N) E wyjdzie w karo, nawet wówczas rozgrywka będzie jednak musiała być bardzo staranna. Najłatwiej będzie przebić pierwszą lewę na stole, tyle że koniecznie ♥10 (albo nawet ♥A), i wyjść stamtąd – powiedzmy – pikiem – do waleta w ręce. Jeśli E przepuści, N będzie musiał przebić w dziadku kolejne karo – asem atu (!), a następnie zrobić w ręce impas ♥9 i ściągnąć ♥K D. Kiedy natomiast E pobije ♠W asem i powtórzy karem, konieczna będzie taka sama rozgrywka, tyle że w tym wypadku da ona e-N-owi nadróbkę. Podobnie stanie się po zagraniu przez E (po zabiciu ♠W asem) w atu (albo powtórzeniu pikiem): ♥A, impas ♥9, ♥K D i 11 lew. Kiedy natomiast po ♠A E wyjdzie w trefla, broniący odbiorą swe dwie wziątki w tym kolorze i ograniczą przeciwnika do swojego.

Jeśli w pierwszej lewie rozgrywający zrzuci ze stołu trefla, czy nawet pika, i weźmie ją ♦A w ręce, to następnie i tak będzie musiał kontynuować karem i przebić je w dziadku ♥10 (czy ♥A) i zagrać stamtąd pikiem – do waleta, albo treflem. W większości wariantów obrony rozgrywający będzie musiał wykonać impas ♥9 w ręce, w niektórych da mu to nawet nadróbkę. Oczywiście jeśli broniący szybko odbiorą dwa trefle, definitywnie pozbawią przeciwnika nadróbki, ale też – przynajmniej w niektórych wariantach – ułatwią mu rozgrywkę, umożliwiając wyrobienie przebitką dziadkowych trefli.

Kontrakt 4♥(NS) można by było położyć na przebitce pikowej, to jednak nie jest zbyt realne: podczas bowiem, gdy E mógłby jeszcze zaatakować w atu, to inne warianty: blotka pik albo trefl do asa i odwrót blotką pikową, przepuszczony przez E – nie jawią się jako możliwe do zastosowania w przystolikowej praktyce.

Gwoli ścisłości, 4♠ są tu o tyle lepsze od 4♥, że nie można ich w żaden sposób położyć. Natomiast zapowiedzenie przez stronę WE opłacalnych obronnych 5♦ – bez dwóch, z kontrą za 300 – także nie zdarzy się często, obie ręce tej linii mają bowiem zrównoważone układy 5332.

W protokole rozdania spotkamy przeto wpisy w wysokości 420 dla NS, rzadko 450 dla tej strony, zaś dużo częściej wpadkowe 50 po stronie przeciwnej.

Minimaks teoretyczny: 5♦(WE) z kontrą, 9 lew; 300 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 9(WE);

♥ – 9 (NS);

♠ – 10 (NS);

BA – 6 (NS).