Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 25 Rozd. N, po partii: EW	♠ A 9 6 2 ♥ A 2 ♦ A 4 ♣ 10 9 8 3 2
♠ K 3 ♥ J 10 8 7 5 ♦ 8 5 2 ♣ A Q 7		♠ J 4 ♥ K Q 9 3 ♦ K Q J 3 ♣ 6 5 4
	♠ Q 10 8 7 5 ♥ 6 4 ♦ 10 9 7 6 ♣ K J

¹także we Wspólnym Języku, a to ze względu na zauważalną słabość koloru treflowego

²nie można dać kontry wywoławczej ze względu na tylko dubla w pikach

³to również drury, czyli dobra ręka z fitem kierowym

⁴wejście minimalne

⁵z czterokartowym fitem (i trzema asami) podniesienie obowiązkowe

Strona WE łatwo by swe 3♥ zrealizowała – nawet gdyby przeciwnicy nie zagrali w piki, W wyrzuciłby jedną kartę tego koloru na honor karowy dziadka – i oddał tylko po jednej wziątce w każdym z kolorów. Tymczasem 3♠(S) nie zostaną raczej skontrowane i rozgrywający polegnie tylko bez jednej; odda jedynie kiera, pika, karo i dwa trefle. 3♠(NS) bez jednej, za 50, okażą się zatem wysoce opłacalną obroną wykładanych na stronie przeciwnej 3♥, wartych 140 punktów zapisowych. I te właśnie dwie liczby – 140 oraz 50 dla WE – będą zdecydowanie najpopularniejszymi zapisami w protokole tego rozdania. Ale przeważać będą – jak sądzę – drugie z nich.

Minimaks teoretyczny: 3♠(NS) z kontrą, 8 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 8 (WE);

♥ – 9(WE);

♠ – 8 (NS);

BA – 7(WE).