Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 32 Rozd. W, po partii: EW	♠ K J 8 ♥ 10 3 ♦ J 6 5 3 2 ♣ K 9 5
♠ Q 9 4 3 ♥ K 8 6 5 ♦ Q 9 8 ♣ A 6		♠ 10 6 ♥ A Q J 7 ♦ 10 7 4 ♣ Q 10 3 2
	♠ A 7 5 2 ♥ 9 4 2 ♦ A K ♣ J 8 7 4

¹karta zbyt słaba na pierwszoręczne otwarcie

²można dać trzecioręczne otwarcie, ale raczej nie 1♣, tylko 1♥ (!)

³kontra wywoławcza

⁴6–10 PC, 4⁺♦, narzuca się zapowiedź 1BA, ale ponieważ z dotychczasowego przebiegu wydarzeń wynika, że szykuje się obustronna batalia częściówkowa, warto pokazać kolor, którym ewentualnie będzie można walczyć z kolorem przeciwników (na ogół starszym)

⁴naturalny rebid, świadczy też o tym, iż S miał pełnowartościowe otwarcie

⁵5⁺ ♦ (zasadniczo rebid 1♠ forsuje, zwłaszcza we Wspólnym Języku)

⁶po wywoławczej kontrze partnera E może sobie jak najbardziej pozwolić na zgłoszenie 2♥

⁷trzy piki, walka do końca, tym bardziej że N widzi, iż przeciwnicy mają osiem kierów, przeto gdy pozwoli im się rozgrywać dwa w ten kolor, na ogół nie będzie to dla strony NS korzystne

albo:

¹trzecia ręka, więc otwarcie 1♥ (lepsze niż 1♣) jak najbardziej dopuszczalne

²nieco odbiegająca od modelowej, ale dopuszczalna

albo:

¹trzecia ręka, więc otwarcie 1♥ (lepsze niż 1♣) jak najbardziej dopuszczalne

²nieco odbiegająca od modelowej, ale dopuszczalna

³5♦–3♠, walka do końca!

albo:

¹skoro wywoławczą kontrę określiłem jako nie do końca modelową, znaczy to też, iż alternatywnie S może spasować

²drury

³otwarcie podlimitowe

⁴wyprzedzająca kontra wywoławcza

⁵z trzema pikami, zwłaszcza przy dublu kier, zapowiedź w pełni racjonalna, zwłaszcza że partner jest po pasie i 2♠ – nawet na siedmiu atutach – mogą się okazać łatwiejsze do wygrania niż alternatywne 3♦

W rozdaniu tym grane będą niewysokie kontrakty, na ogół przez stronę NS: 2♠, rzadziej 2/3♦, wszystkie na siedmiu atutach, od czasu do czasu trafi się też 1BA. Z kolei gracz E utrzyma się czasami w kontrakcie 2♥.

2♥(E) zostaną bez trudu położone bez jednej – S zaatakuje ♦K i ♦A, sygnalizując w tym kolorze dubletona, wyjdzie w zalawintalowane przez partnera piki i przebije trzecią rundę kar. Przeto broniący dostaną jeszcze jedną wziątkę pikową oraz lewę na ♣K. Bez jednej, 100 dla NS.

Przeciwko 2♠(S) W wyjdzie zapewne kierem, zaś jego partner karem albo treflem. W obu wypadkach rozgrywający łatwo ograniczy swoje przegrywające do dwóch kierów, dwóch trefli i pika. Najtrudniej będzie w przypadku gry 2♠(S) po ataku blotką atu, gdyby rzecz jasna takowy nastąpił. Rozgrywający musiałby wtedy zadysponować ze stołu ♠8, wstawioną przez E ♠10 zabić w ręce ♠A, zgrać ♦A K i wyjść treflem. Gdy W wskoczyłby wówczas ♣A i powtórzył pikiem, S utrzymałby się ♠W w dziadku, przebił w ręce karo, wrócił na stół ♣K i na dobre karo pozbył się z ręki kiera. Najprawdopodobniej po ♣A W wyszedłby jednak karem i broniący zagraliby trzykrotnie w ten kolor. Rozgrywający musiałby wtedy zrzucić z dziadka trefla, kiedy zaś następnie zostałby tam wpuszczony ♣K, przebiłby w ręce karo, zaimpasował piki waletem i zagrał wyrobionego ♦W, zrzucając z ręki trefla. W przebiłby ♠9, po czym mógłby jedynie odejść ♠D – do ♠K i dobrego kara na stole, bądź kierem – pod podwójny renons, wówczas ostatnie dwie wziątki zdobyłyby rozłącznie ♠7 w ręce i ♠K w dziadku. Jak widać, po starannej obronie S zostanie wprawdzie postawiony przed kilkoma problemami, ze wszystkich tych sytuacji będzie jednak w stanie wyjść zwycięsko…

NSzrealizują też kontrakt 1BA, ich 3♦ powinny już jednak zakończyć się wpadką bez jednej, w tym wypadku N odda bowiem dwa kiery, ♦D oraz dwie wziątki treflowe.

Najpopularniejszym wpisem w protokole rozdania będą 110, 100 i 90 dla NS, znajdą się w nim też jednakże i wpadkowe 50 po stronie przeciwnej.

Minimaks teoretyczny:  2♠(NS), 8 lew; 110 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8(N!);

♦ – 8 (NS);

♥ – 7 (WE);

♠ – 8 (NS);

BA – 7 (NS).