Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 22 Rozd. E, po partii: EW	♠ 9 ♥ K J 7 4 ♦ K 10 9 ♣ A J 9 8 6
♠ J 8 5 4 3 ♥ Q 10 ♦ A 8 4 3 ♣ K 10		♠ A K 10 7 6 2 ♥ 9 6 3 2 ♦ Q 6 ♣ 2
	♠ Q ♥ A 8 5 ♦ J 7 5 2 ♣ Q 7 5 4 3

¹słabe dwa, wprawdzie z boku cztery kiery, ale słabiutkie

²na wszelki wypadek

albo:

¹słabe dwa, wprawdzie z boku cztery kiery, ale słabiutkie

²na wszelki wypadek

³kontra wywoławcza, nieobowiązkowa, ale dopuszczalna, zwłaszcza że założenia są dla strony NS korzystne

⁴możliwość gry w dwa (rzadko trzy) kolory, alternatywą jest pas, strona NS nie musi bowiem wygrać pięciu w młodszy, a przeciwnicy raczej wpadną

¹multi, uwagi jak poprzednio

²do koloru partnera

³tzw. kontra amerykańska – wywoławcza do prawdziwego koloru otwierającego, który za chwilę on ujawni

⁴piki

⁵partner ma kontrę wywoławczą przeciwko pikom

⁶w takich okolicznościach W powinien ukontentować się podniesieniem do 3♠, z jego układem 5332 4♠ zostaną bowiem prawie na pewno przegrane, a przedtem raczej też skontrowane

⁷po wyraźnym uzgodnieniu pików przez przeciwników wartość karty S wzrosła, pokazuje on zatem boczne kara

albo:

¹gdy cztery kiery z boku powstrzymają gracza E przed otwarciem słabymi 2♠ czy 2♦ multi

²na trzeciej ręce otwarcie dopuszczalne

³teraz już nic nie powstrzyma E przed zgłoszeniem 4♠

⁴możliwość gry w dwa, rzadko trzy, kolory

albo:

¹słaby kolor, niekorzystne założenia, stąd nieco wątpliwy pas

²na ogół właśnie z układem 6♠–4♥

³partner jest po pasie, a W ma układ 5332, stąd tylko 3♠

⁴jak poprzednio, z boku kara

Jak widać, możliwych jest tu wiele rozwiązać, trudno nawet prorokować, które okaże się w skali turnieju dominujące. Nie pozostawia wszakże żadnych wątpliwości prognoza, iż pikowa gra strony WE zostanie ograniczone do dziewięciu lew, zrealizuje ona przeto kontrakt 3♠, ale na 4♠ polegnie bez jednej, za 100 albo – z kontrą – za 200 punktów.

Natomiast NS będą grali w trefle. 10 lew jest pewne, rozgrywający wyimpasuje bowiem i ♣K, i ♥D. Rozkład jest jednak dla strony NS na tyle korzystny, iż zawsze może ona skompletować 11 wziątek, co będzie szczegolnie istotne w przypadku, gdy S będzie rozgrywał końcówkę w ten kolor. Przeciwko 5♣(S) W zaatakuje bowiem pikiem – raczej ♠8 aniżeli czwartą najlepszą ♠4 – więc jeśli nawet jego partner myląco zabije pierwszą lewę ♠A, będą poważne przesłanki, by założyć, iż posiada on również ♠K. A z tego będzie już wynikało, iż ♦A znajduje się w ręce W. Powiedzmy, że w drugiej lewie E odejdzie ♣2, co z jego pozycji będzie wyglądało na krok bardziej bezpieczny niż wyjście w kiera. Rozgrywający wówczas dwa razy zaatutuje, po czym zagra ♥A, kiera do damy gracza W i króla na stole, ♥W i przebije w ręce czwartą rundę tego koloru. W tym momencie będzie już znał nie tylko lokalizację wszystkich honorów poza ♦D, ale też dokładny rozkład ilościowy wszystkich rąk. A zatem również to, iż kara są rozłożone 4(W)–2(E). W przypadku pierwszym ♦D u W) należałoby po prostu zaimpasować ♦D, w drugim natomiast rozgrywać nieco inaczej… Tam, gdzie W na trzeciej ręce spasował, sprawa będzie jasna – oprócz ujawnionych już ♣K, ♥D i ♠W oraz przydzielonego mu ♦A nie może on już posiadać ♦D, miałby bowiem wtedy aż 12 PC. Z taką ręką – z ♦D – mógłby też jednak podnieść partnerowe 2♠ do szczebla czterech, szansa na zrealizowanie końcówki w ten kolor byłaby bowiem wcale nie mała. Stąd konkluzja, iż nieco bardziej prawdopodobny jest drugi rozkład kar – z ♦A x x x u W i ♦D x. A wówczas reszta jest już tylko kwestią czystej techniki. W końcówce…

… należy wyjść z ręki karem – i gdy W dołoży blotkę – wstawić ze stołu ♦K i po nieuniknionym utrzymaniu się nim kontynuować karem. E utrzyma się wtedy ♦D i będzie musiał zagrać w pika pod podwójny renons – rozgrywający przebije wtedy w ręce, a z dziadka pozbędzie się ostatniego kara.

Kiedy natomiast w pierwszej lewie karowej W wskoczy asem i odejdzie blotką tego koloru, S wstawi ze stołu ♦K i także zadeklaruje zdobycie 11 wziątek.

W protokole rozdania będą przeto wyraźnie dominować wpisy po stronie NS: 100, 200, 130 oraz minimaksowe 400 dla tej strony. Na WE winny się jedynie – rzadko – pojawić 140 (za 3♠ swoje) oraz 50 (za 5♣ bez jednej).

Minimaks teoretyczny: 5♣(NS), 11 lew; 400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11(NS);

♦ – 8 (NS);

♥ – 9 (NS)

♠ – 9 (NS)

BA – 6(NS).