Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 29 Rozd. N, po partii: obie	♠ 8652 ♥ AQ ♦ AT9873 ♣ 5
♠ K97 ♥ J5 ♦ KQ54 ♣ JT64		♠ QT ♥ KT982 ♦ 6 ♣ K9832
	♠ AJ43 ♥ 7643 ♦ J2 ♣ AQ7

¹ dziesięć tak ładnych miltonów w atrakcyjnym układzie to karta dużo bardziej wartościowa niż niejedne 12–14 PC w składzie zrównoważonym

² dwukolorówka 5⁺–5⁺ trefle i kiery (najmłodsze dwa z pozostałych kolorów)

³ N nie przyjmie ewentualnej kontry partnera na 3♣, a schodząc z niej wyprzedzająco, informuje go, iż ma rękę słabą honorowo, ale układową (z kartą silniejszą, nawet w podobnym składzie, N spasowałby, a zgłosił piki dopiero w następnym okrążeniu, także po partnerowej – mocno propozycyjnej – kontrze na 3♣)

Przy braku powyższego, dosyć popularnego i jak najbardziej logicznego rozróżnienia, tj. gdyby otwierający ze względu na niewielką siłę musiał po 3♣ W spasować, jego partner stanąłby przed problemem wyboru swej optymalnej drugiej zapowiedzi. Mógłby wówczas zdecydować się albo na propozycyjną kontrę (z silną trójką, także przeciwnicy są bowiem po partii), albo zalicytować 4♣ (w pierwszym czytaniu wywołanie pików, wskazujące też zachęcającą rękę z fitem karowym), albo też zapowiedzieć 3BA. W pierwszych dwu wypadkach także skończyłoby się na optymalnych 4♠(N) [po kontrze – N powiedziałby 3♠, zaś S podniósł je do szczebla dogranej w to miano), natomiast ewentualne 3BA(S) zostałyby wprawdzie zrealizowane po ataku treflowym (bez nadróbki), ale po kierowym rozgrywający poległby aż bez trzech. Nie tylko bowiem wist ten podegrałby mu układ impasowy na stole, ale wytrącił jedyne boczne dojście do tej ręki – do kar, S zdobyłby przeto w nich tylko jedną wziątkę, na asa.

Tymczasem przeciwko także ustawionym z dobrej ręki 4♠(N) obrońca E wyjdzie albo singlowym karem, albo w uzgodnione trefle. Karowy wybitnie ułatwi rozgrywającemu zadanie, odda on jedynie dwa piki i karo i skompletuje swoje bez konieczności impasowania trefli. Na wyrobione kara zostaną bowiem wyrzucone z dziadka kiery i w końcówce N przebije tam ♥D. Podobnie będzie zresztą po pierwszym wiście w trefla, tyle że rozgrywający będzie musiał wyrobić sobie kara zupełnie samodzielnie.

Proszę zwrócić uwagę, iż końcówkę pikową rozgrywaną przez e-S-a położyłby natomiast wist kierowy, po którym rozgrywający musiałby oddać kiera, karo oraz dwie wziątki atutowe.

W protokole rozdania spotkamy minimaksowe wpisy 620 dla NS, ale też na pewno 170 i 140 dla tej strony (na NS jest „tylko” 22 PC, przeto nie wszystkie duety tej linii osiągną dograną, niekiedy kontrakty pikowe będą tez rozgrywane z gorszej ręki e-S-a). Będą też wpadki – od 100 do 300 dla WE, czyli od bez jednej do bez trzech, te ostatnie za 3BA(S) po ataku kierowym.

Minimaks teoretyczny: 4♠(N!), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 10 (N!);

♥ – 7 (WE);

♠ – 10 (N!);

BA – 9 (N!).