Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

Rozdanie 28 Rozd. W, po partii: NS	♠ K5 ♥ 543 ♦ JT432 ♣ J95
♠ A3 ♥ AQ87 ♦ 765 ♣ A842		♠ QJT984 ♥ KJ62 ♦ AK9 ♣
	♠ 762 ♥ T9 ♦ Q8 ♣ KQT763

¹ PRO

² maksimum rebidu, brak trzech kierów

³naturalne, 5⁺♠–4♥, forsing do końcówki

⁴ cuebid na kierach, pasjonaci licytacji naturalnej poświęca zapowiedź 3♠ na wskazanie ręki w składzie 2–3–4–4 z z wybitną koncentracją honorów w kolorach starszych (typowym miltonażem kierowo-pikowym)

⁵ cuebid

⁶ z tak prześwietną kartą – trzema asami oraz damą atu – W ma pełne prawo wyjść z licytacją powyżej szczebla dogranej, tym bardziej że uprzednio dokładnie już zlimitował swą rękę co do siły honorowej

⁷ partner ma figurę treflową, przeto nie może posiadać ♠A K i ♥A D x x, co jest niezbędne do prawidłowego wielkiego szlema, z drugiej strony jego cuebid 4♠ świadczy o akceptacji szlemikowych intencji partnera, muszą zatem stać za nim dobre wartości w kolorach starszych (a niezbyt dużo w młodszych, kolorach krótkości ręki E)

Po 4♠ gracza W jego partner może też zapytać się o wartości i damę atu (na kierach) i po dowiedzeniu się, jak to wygląda w rzeczywistości zapowiedzieć 6♠, które w pewnych okolicznościach mogą być bezpieczniejsze niż 6♥. Z kolei jednak przy grze w kiery łatwiej będzie o nadróbkę – gdy ♠K leży pod impasem, ale nie jest singlowy ani drugi.

albo:

¹ gdy gra się konwencją dwa checkbacki, pytanie przesądzające dograną

² cztery kiery

³splinter na kierach

⁴ z tak przewyborną kartą wyjście powyżej szczebla dogranej w pełni uzasadnione, tu mówi ono też o braku kontroli karowej

⁵ w treflach renons

⁶ gdyby W zamiast ♣A miał ♠K dałby cuebid 5♠

⁷ uwagi jak wyżej

Bardzo dobry szlemik w oba kolory starsze, nietrudny też chyba do osiągnięcia. Po wskazaniu przez gracza E forsingu do dogranej na pikach i kierach jego partner – z pięknymi wartościami – entuzjastycznie zaakceptuje jego plany szlemikowe. Okaże się jednak, że ma w figurę w treflach, nie będzie przeto mowy o prawidłowym wielkim szlemie. E zapowie więc 6♥ albo sprawdzi, iż partner posiada trzy wartości, czyli i ♣A, oraz ♥D, wówczas pewnie postawi na w pewnych okolicznościach nieco bezpieczniejsze 6♠.

Przeciwko 6♥(E) S wyjdzie ♣K. Rozgrywający powinien przebić w ręce, a następnie ściągnąć ♥A i ♥K. Gdy okaże się, iż atuty były rozłożone 3–2, będzie można zgrać jeszcze ♥W i kontynuować ♠D na impas – przy ♠K u e-S-a pozwoli to na zrobienie nadróbki. Podobnie można będzie rozgrywać, gdy N ma cztery kiery, wówczas też da się zrobić nadróbkę, gdy ♠K leży pod impasem – singlowy, drugi albo trzeci. Gdy będzie czwarty, N przebije drugą rundę pików, wtedy rozgrywający wyeskpasuje ♠K, zaś na ♣A pozbędzie się z ręki kara, jego szlemik będzie więc niezagrożony. Przy czterech kierach u e-S-a rozgrywający będzie musiał podjąć ryzyko, czy zagrać na nadróbkę i wpaść, gdy S ma w pikach singlową blotkę. Jeśli jednak ♠K będzie siedział w impasie – nawet czwarty czy piąty (gdy w pierwszej lewie nie nastąpiło wyjście w piki do przebitki) – można będzie zrobić nadrobkę, także gdy S ma cztery kiery.

Przy grze w piki 13 lew po oczywistym zagraniu na impas da tylko singlowy albo drugi ♠K w ręce e-S-a.

W protokole rozdania powinny być licznie obecne minimaksowe wpisy w wysokości 980 dla WE, oprócz nich znajdą się też jednak tylko końcówkowe 480 dla tej strony.

Minimaks teoretyczny: 6♥(WE), 12 lew albo 6♠(WE), 12 lew; 980 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 8 (WE);

♥ – 12 (WE);

♠ – 12 (WE);

BA – 10 (WE).