Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 17 Rozd. N, po partii: -	♠ KQ865 ♥ QT5 ♦ 98 ♣ K93
♠ AJ2 ♥ K642 ♦ AKT532 ♣		♠ 4 ♥ AJ9 ♦ 764 ♣ QJ8762
	♠ T973 ♥ 873 ♦ QJ ♣ AT54

¹ jest fit karowy, ale licytacja na pewno nie wygaśnie, przeto dobrze jest pokazać najpierw trefle (E jest po pasie); na odpowiedź 3♣ – trefle plus fit karowy – E jest zbyt słaby, ponadto na taką zapowiedź powinien posiadać cztery kara

² mimo czterokartowego fitu pikowego z nieciekawym układem i w równych założeniach blokujący skok na 3♠ nie byłby raczej uzasadniony

³ partner jest po pasie, przeto mimo dużego potencjału ofensywnego ręki otwierającego najlepszym kontraktem będą na ogół 3BA

albo:

¹ jest fit karowy, ale licytacja na pewno nie wygaśnie, przeto dobrze jest pokazać najpierw trefle (E jest po pasie); na odpowiedź 3♣ – trefle plus fit karowy – E jest zbyt słaby, ponadto na tę zapowiedź powinien posiadać cztery kara

² mimo czterokartowego fitu pikowego z nieciekawym układem i w równych założeniach blokujący skok na 3♠ nie byłby raczej uzasadniony

³ naturalne albo quasi-naturalne, otwierający próbuje jednak zaakcentować duży potencjał ofensywny swej układowej ręki, prosi też o współpracę partnera

⁴ krótkość pikowa, fit karowy

⁵ o to graczowi W chodziło, o wielkim szlemie nie ma jednak mowy (W ma renons w podstawowym kolorze partnera)

Często skończy się na 3BA(W), przeciwko którym N zaatakuje ♠K. Jeśli rozgrywający rutynowo go przepuści, broniący będą mogli odebrać dwa trefle i w ten sposób ograniczyć przeciwnika do 10 wziątek. Ale nawet jeśli N wyjdzie w drugiej lewie blotką treflową, to po zabiciu jej asem S może powrócić do pików. I gdy w drugiej lewie W pozbędzie się z ręki ♠W, znów będzie miał szansę na zdobycie 11 lew. Oczywiście będzie to związane ze sporym ryzykiem, podczas gdy po sprawdzeniu kar rozgrywający będzie wiedział, że dysponuje pewnym swoim. W turnieju na maksy ryzykować jednak wolno, a wręcz trzeba, tu ponadto N wszedł do licytacji 1♠. Często W weźmie zatem dwie nadróbki.

Tam, gdzie otwierający wskaże rękę układową, z dużym potencjałem wygrywającym, partner wskaże fit karową i krótkość pikową, skończy się zatem na szlemiku w kara. Jak widać, łatwo wychodzi wielki szlem w ten kolor, nie jest to jednak kontrakt ani trochę prawidłowy. Jego powodzenie wymaga bowiem nieoddania lewy atutowej (tj. podziału kar 2–2, dwa atuty w dziadku będą bowiem potrzebne do przebicia pików), jak i nieoddania kiera (♥D x x albo ♥D 10 sec u e-N-a bądź singlowej ♥10 u e-S-a, kolor ten musi bowiem przynieść cztery wziątki). Pozwala to oszacować szansę zrealizowania kontraktu 7♦ na niespełna 9%. Także jednak szlemikowi w ten kolor nieco brakuje, aby można było go uznać za kontrakt właściwy. Jeśli atuty, które zostaną zagrane z góry (na stole przebije się bowiem dwa piki), dzielą się 2–2 (szansa 40%), wystarczy, aby ♥D leżała pod impasem albo była trzecia u e-S-a; szansa dodatkowa to singlowa albo druga ♥10 w ręce któregokolwiek z broniących. Jeżeli natomiast kara są rozłożone się 3–1, nie można oddać kiera, czyli N musi posiadać ♥D x x albo ♥D 10 bądź S singlową ♥10 (alternatywa: gdy na ♦A spadnie od e-N-a honor, można zdecydować się na przebicie w dziadku tylko jednego pika, aby wyimpasować e-S-owi hipotetyczny pozostały honor karowy, wówczas jednak konieczne będzie wzięcie czterech lew kierowych; szansa na powodzenie takiej operacji jest nieco mniejsza niż rozgrywki przedstawionej wyżej). Oczywiście dochodzi mała szansa na wyrobienie trefla oraz możliwości przymusowe, i tak jednak łączna szansa wygrania szlemika karowego oscyluje tu w granicach 45%, nie jest to przeto gra godna polecenia.

W protokole rozdania znajdą się jednak bez wątpienia szlemikowe wpisy w wysokości 940 dla WE, większość stanowić będą jednak końcówkowe 460, 440 (za 5♦ dwie nadróbki) oraz tylko 400 dla tej strony (za bezpieczne swoje na 3BA).

Minimaks teoretyczny: 7♦(WE), 13 lew; 1440 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 13 (WE);

♥ – 12(WE);

♠ – 8 (WE);

BA – 11 (WE).