Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ K52 ♥ K75 ♦ K3 ♣ T8542
♠ QT974 ♥ JT82 ♦ AT6 ♣ J		♠ A8 ♥ AQ96 ♦ QJ9874 ♣ 3
	♠ J63 ♥ 43 ♦ 52 ♣ AKQ976

Nasz System:

¹ mała siła, ale wsparte kartami środkowymi longery w obu kolorach starszych oraz niezrównoważony układ: w korzystnych założeniach jest to zatem akcja jak najbardziej dopuszczalna

² partner wskazał silną rękę, warto więc jak najszybciej pokazać drugi kolor, tym bardziej że W na pewno nie zgodzi się na ewentualną kontrę gracza E na 2♣

³ w oparciu o duży układ i spodziewane wyłączenie treflowe krok bardziej niż uzasadniony

Wspólny Język:

¹ precisionowskie

² systemowo inwit (ze słabą kartą z fitem treflowym N zgłosiłby konwencyjne 2BA i spasował na obowiązkowe 3♣ partnera)

³ jeśli WE nie grają w tej sekwencji kontrą dwukolorową (bi), co jest jak najbardziej wskazane, E nie ma wyboru poza zgłoszeniem 3♦, posiada bowiem w pikach tylko dubletona

⁴ na szczęście W jest po pasie, będzie więc mógł sobie pozwolić na zgłoszenie 3♠, przyrzekające też fit karowy, bądź podniesienie do 4♦; wówczas E – przyjmując partnerowy inwit – po drodze do 5♦ zgłosi propozycyjne 4♥

Jak widać, para WE musi być jednak na taką trudną sekwencję bardzo dobrze przygotowana, inaczej może nastąpić pas E na 3♠ bądź też ostatecznym kontraktem stanie się niemożliwe już do zrealizowania 5♦.

Albo:

¹ precisionowskie

² systemowo inwit (ze słabą kartą z fitem treflowym N zgłosiłby konwencyjne 2BA i spasował na obowiązkowe 3♣ partnera)

³ kontra dwukolorowa (bi), oczywiście obiecuje co najmniej jeden kolor starszy (gdy partner powie 3♠, E zgłosi 4♦, informując o możliwości w miarę bezpiecznej gry w kara oraz o bocznym longerze kierowym

⁴ dwie starsze (co najmniej) czwórki

Po kontrze bi, mocno w tej sekwencji uzasadnionej, nie będzie problemów z uzgodnieniem kierów i zapowiedzeniem końcówki w ten kolor. Przeciwko 4♥(E) S zaatakuje ♣A, a w drugiej lewie wyjdzie w karo. Jeśli rozgrywający, nie obawiając się przebitki, dołoży ze stołu blotkę, przebitki istotnie nie dostanie, ale bezwzględnie straci szanse na nadróbkę. Najprawdopodobniej E zabije jednak karo asem, po czym zagra ♥W na impas, trzy razy zaatutuje i odejdzie karem. Po utrzymaniu się ♦K N znajdzie się na wpustce: trefl trafiłby pod podwójny renons, wyjdzie zatem małym pikiem. I teraz – gdy E wstawi z ręki ♠D, wygra swój kontrakt z nadróbką. Wprawdzie to S otworzył licytację, ale i N wskazał w niej dobrą rękę (1BA albo inwitujące 3♣), będą zatem pewne przesłanki, iż otwarcie nastąpiło w oparciu o same trefle, zaś odpowiadający dysponuje trzema królami. Szczególnie we Wspólnym Języku, gdyż z tylko dwoma takimi honorami i ♠W na pewno nie miałby on dość karty na zgłoszenie inwitujących 3♣ (inna sprawa, że także aktualna ręka e-N-a to na pewno nie pełny inwit, wielu jej posiadaczy zdecyduje się zatem na odpowiedź 2BA, czyli coś w rodzaju taktycznego, lekkiego, niedolicytowania).

W protokole rozdania oprócz minimaksowych 450 dla WE znajdą się też na pewno zapisy w wysokości 420 dla tej strony (także wówczas, gdy w drugiej lewie S wyjdzie w kiera, potem zaś rozgrywający zaimpasuje ♦K). A pewnie też 200, 170 czy nawet 130 dla WE – za kierowe bądź karowe częściówki.

Minimaks teoretyczny: 5♥(WE), 11 lew; 450dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 10 (WE);

♥ – 11 (WE);

♠ – 9(WE);

BA – 7 (NS).