Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

Rozdanie 7 Rozd. S, po partii: obie	♠ A953 ♥ KT864 ♦ Q43 ♣ J
♠ JT762 ♥ J73 ♦ A5 ♣ Q85		♠ Q4 ♥ A95 ♦ 86 ♣ AT9643
	♠ K8 ♥ Q2 ♦ KJT972 ♣ K72

¹ nie ma rzecz jasna mowy o wejściu 1♠ z tak słabym kolorem i małą siłą

² wejście 2♣ wątpliwe, ale dopuszczalne

albo:

¹ nie ma rzecz jasna mowy o wejściu 1♠ z tak słabym kolorem i małą siłą

² wejście 2♣ wątpliwe, ale dopuszczalne

³ teraz można spróbować 2♠, jest bowiem pewna asekuracja w postaci fitu treflowego

Nawet gdy E zdecyduje się na wejście 2♣ (ryzykowne! – gdyby przeciwnicy byli tu w stanie skontrować 3♣ strony WE, zapisaliby sobie 500 za ich wpadkę bez dwóch), licytacja skończy się na 3♦(S). Rozgrywający ma do oddania oczywiste trzy wziątki: kiera, trefla oraz karo, zrobi zatem nadróbkę. Jak widać, hipotetyczne 3♣ strony WE kładło się bez dwóch, gracz N – z trzykartowym fitem – musiał jednak uzgodnić sześciokartowy kolor partnera.

Na NS można wziąć 10 lew w kiery, ale to dzięki bardzo sprzyjającemu tej stronie układowi kart.

W protokole rozdania dominować będą oczywiście wpisy 130 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 4♥(NS), 10 lew; 620 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7(WE);

♦ – 10(NS);

♥ – 10(NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 6 (NS).