Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ Q863 ♥ 42 ♦ JT4 ♣ 7654
♠ KT974 ♥ 95 ♦ 532 ♣ A93		♠ J52 ♥ KQJ63 ♦ K986 ♣ 2
	♠ A ♥ AT87 ♦ AQ7 ♣ KQJT8

¹ założenia niekorzystne, ale przyzwoite piki oraz as i król w karcie; karta ta konstytuuje zatem graniczne, minimalne wejście do licytacji na szczeblu jednego w założeniach niekorzystnych

² drury

³ kontra wywoławcza przeciwko pikom (bardziej użyteczna niż jako jedynie wskazanie trefli)

⁴ negatywne

⁵ nadal kontra wywoławcza, tyle że wskazanie silniejszej ręki

⁶ najlepszy fit w kolorach wywoływanych przez partnera (alternatywą są naturalne 2BA, wskazanie czterokartowego fitu treflowego winno być jednak priorytetem, szczególnie w Naszym Systemie, kiedy to partner bardzo często będzie miał prawdziwego longera treflowego)

⁷ wywiad bezatutowy

⁸ jest zatrzymanie w pikach

⁹ patrz niżej

Otwierający wie, że partner ma maksimum trzy-cztery punkty, jeśli jednak jest w nich stoper pikowy, daje się dojrzeć dziewięć wziątek na bez atu: cztery treflowe, kierową i po dwie w pozostałych kolorach. Oczywiście będą problemy z komunikacją, ale może pomogą w tym przeciwnicy, przecież na pewno będą oni dążyć do wyrobienia sobie uzgodnionych pików. Z drugiej strony bezpieczniejsza może być dograna w trefle, tym bardziej że N prawie na pewno ma czterokartowy fit w tym kolorze (najpierw powiedział 3♣, a dopiero potem bez atu). Wybór nie jest więc oczywisty, niemniej wydaje się, że łatwiej będzie tu wziąć dziewięć niż jedenaście lew, być może z lekką pomocą ze strony kontrpartnerów.

Rzeczywiście, jest tu dziewięć wziątek – z pomocą impasu karowego, tyle że brak dojścia do dziadka, nawet treflowego, by impas ten wykonać. Bez wątpienia przeciwko 3BA(N) padnie jednak wist pikowy – rozgrywający utrzyma się wtedy singlowym ♠A na stole i zagra ♣K, a potem – po ewentualnym przepuszczeniu – ♣D i ♣W. Po zabiciu figury treflowej asem W może wówczas łatwo powtórzyć pikiem, wówczas N weźmie na damę i dwa razy zaimpasuje kara, co da mu nawet nadróbkę. Tyle że W powinien rzecz jasna trefle dwa razy przepuścić, co da jego partnerowi możliwość zrobienia dwóch zrzutek nie do koloru. Jeśli ten zdecyduje się wówczas na zdemarkowanie pików, a zamarkowanie kierów – dokładając na przykład ♦6, a potem ♦8 – W zagra w kiery i o zrealizowaniu kontraktu nie będzie już mowy. Nawet po wpuszczeniu go ♥W w trzeciej lewie kierowej E odejdzie bowiem czwartą rundą tego koloru i rozgrywający będzie musiał grać kara ze stołu. Staranna obrona zawsze doprowadzi wówczas do wpadki bez jednej.

To wszystko wygląda jednak dużo prościej na papierze niż przy stoliku, kiedy to niejeden E nie zdecyduje się na zdemarkowanie/niepotwierdzenie pików. Wprawdzie w świetle licytacji, wskazującej na obecność w ręce e-N-a zatrzymania pikowego, bezwarunkowo powinien to zrobić, ale… Jak już jednak uprzednio wspomniałem, gra może zostać zrealizowana jedynie z pomocą przeciwników.

Także do wygrania ewentualnych 5♣(S) wystarczałoby w zasadzie, gdyby jedna z atutowych blotek dziadka była dziewiątką (chyba że broniący byliby w stanie połączyć trzy razy atuty). Teraz jednak nic z tego nie będzie, to W przebije bowiem przed stołem trzecią albo czwartą rundę kierów ♣9…

W protokole rozdania dominować zatem powinny wpadkowe 50 dla WE, na pewno znajdą się w nich też jednak końcówkowe 400 dla tej strony. A także minimaksowe 130 oraz 120 czy nawet 150 dla NS – niektóre duety tej linii zadowolą się bowiem w tym rozdaniu treflowymi bądź bezatutowymi (rzadziej) częściówkami.

Minimaks teoretyczny: 4♣(NS), 10 lew; 130 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 8 (NS);

♥ – 7(NS);

♠ – 7(E!);

BA – 8 (NS).