Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ K97543 ♥ A5 ♦ KQ6 ♣ Q3
♠ Q2 ♥ 98763 ♦ 8542 ♣ 86		♠ AT86 ♥ KJ ♦ AJT9 ♣ J52
	♠ J ♥ QT42 ♦ 73 ♣ AKT974

^{1, 2, 3, 4} patrz niżej

W Naszym Systemie i klasycznym Wspólnym Języku odpowiedź 2♣ przesądza dograną, chyba że S powtórzy trefle na szczeblu trzech, po nieprzyrzekającym nadwyżki rubidzie otwierającego. Oczywiście za taką sekwencją powinna też stać karta jednokolorowa (9–11 PC, na 6⁺♣), a już na pewno bez czterech kierów z boku. W tym wypadku należy jednak nieco od wskazań, a właściwie zaleceń systemowych odejść i przedłożyć odpowiedź 2♣ ponad półforsujące 1BA, zapowiedź przynajmniej mało estetyczną. Cóż bowiem złego może nas spotkać? Jeśli partner da rebid 2♥, S – z ofensywnym układem 6–4 – podniesie go do szczebla dogranej. Wprawdzie zmyli nieco w ten sposób partnera co do swojej siły, jeśli jednak ten ostatni będzie chciał iść do szlemika, to układ ręki e-S-a, z bardzo dobrymi treflami, a ogólnie wartościowymi figurami w kolorach longerów (nawet ♠W znajduje się przecież w kolorze partnerowego longera) – na pewno zrekompensuje mu brak dwóch miltonów. Po innym niskim rebidzie otwierającego – 2♦ czy 2♠ – S powtórzy natomiast nieforsująco trefle. Tak jak teraz, tyle że N z wyraźną nadwyżką oraz bezcenną ♣D x, dającą spore szanse na dziewięć lew w bez atu, zapowie dograną w to miano. Tymczasem po alternatywnej odpowiedzi e-S-a 1 BA otwierający dałby taki sam rebid 2♠, który ten pierwszy mógłby z powodzeniem odpasować (misfity, ale też pewność sześciu pików w ręce partnera). A jeśli nawet poważyłby się na 3♣, byłaby to zapowiedź dużo bardziej dynamiczna niż w sekwencji poprzedniej i N prawie na pewno by na niż spasował.

Tymczasem 3BA(NS) są tu bardzo dobrym kontraktem – na treflowym sześciokartowym longerze roboczym. Tym bardziej że E nie dysponuje przeciwko tej grze wygodnym pierwszym wistem. Nie wyjdzie przecież w piki rozgrywającego, a tylko taki atak ograniczyłby tego ostatniego do dziewięciu wziątek. Także trefle to długi kolor dziadka, zatem z dwojga złego czerwonego – najprawdopodobniej zostanie oddany wist ♦W. Rozgrywający weźmie wtedy pierwszą lewę ♦K w ręce i – chcąc nie chcąc – w poszukiwaniu dziewiątej wziątki będzie musiał zagrać w kiery – asem i blotką z ręki. I już będzie miał nie tylko swoje, ale i nadróbkę.

W protokole rozdania możemy się zatem spodziewać wielu wpisów w wysokości 630 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 3BA(NS), 9 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 7(WE);

♥ – 8(N!);

♠ – 8 (N!);

BA – 9(NS).