Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 29 Rozd. N, po partii: obie	♠ JT842 ♥ 43 ♦ 3 ♣ J8732
♠ Q5 ♥ KQJ986 ♦ 984 ♣ A6		♠ K973 ♥ T7 ♦ AKT62 ♣ Q5
	♠ A6 ♥ A52 ♦ QJ75 ♣ KT94

¹ nie można dać wywoławczej kontry ze względu na tylko dubla w pikach (oraz longera z figurami w karach)

² czwarty kolor

³ minimum otwarcia

⁴ 6⁺♥, forsing (z tylko pięcioma kierami W zalicytowałby na przykład forsujące 2BA, aby to partner ewentualnie ujawnił trzy kiery)

⁵ z naciskiem na 4♥, choć i 3BA są dopuszczalne (mimo że strach o trefle)

Aby położyć standardowe, jak sądzę, 4♥(W) N musiałby wyjść w singla karowego. To dosyć atrakcyjna propozycja, ale bynajmniej nie bezalternatywny wybór, kara to przecież podstawowy longer dziadka. Po takim ataku rozgrywający zabije ♦A na stole i wyjdzie stamtąd w blotkę pik, dążąc do wyrobienia sobie dwóch wziątek na honory w tym kolorze. Gdy S nie wskoczy asem, W weźmie tę lewę damą, a nastepnie puści pika wkoło. Po utrzymaniu się ♠A S będzie musiał wyjść karem do przebitki. Niezależnie od następnego zagrania e-N-a W odda jeszcze asa atu oraz trefla,S przebije mu bowiem ♠K, a i kar nie uda się wyrobić przebitką, a następnie wykorzystać.

Po pikowym albo kierowym rozgrywka będzie łatwa (m.in. dzięki ♠A x w ręce e-S-a), w obu wypadkach da się nawet zrobić nadróbkę. Po treflowym – sukces będzie również możliwy, na rozgrywającego czyhać będą jednak pewne pułapki. Otóż nie będzie mu wówczas wolno spróbować z dziadka ♣D, tylko trzeba będzie dodać stamtąd blotkę (inaczej W albo będzie musiał lewę tę przepuścić, alboN uzyska dojście do ręki na ♣W). Rozgrywający zabije pierwszą lewę ♣A w ręce (choć będzie to absolutnie konieczne jedynie wtedy, gdy N zaatakuje ♣8, będzie więc mógł się nią w pierwszej lewie utrzymać) i zagra stamtąd ♥6 – do ♥7 dziadka (albo ♥8/9 – do ♥10). Powiedzmy, że S zabije ją ♥A (gdy przepuści, w następnej lewie W zagra ze stołu blotkę pikową), zgra ♣K i – powiedzmy – wyjdzie ♦D. W zabije na stole ♦A, ściągnie ♥10 i wyjdzie blotką pik. Dzięki temu wyrobi sobie dwie lewy w tym kolorze i na ♠K pozbędzie się z ręki kara. W sumie odda więc jedynie kiera, trefla i pika.

Końcówki w kiery będą zatem kładzione na karowej przebitce, co zaowocuje zapisami 100 dla NS, co pewien czas będą też jednak bez wątpienia realizowane, nawet z nadróbką – za 620 bądź 650 dla tej strony.

Dużo lepiej rokuje kontrakt 3BA(E), bowiem położyłby go jedynie niezbyt prawdopodobny atak ♣K – od razu w pierwszej lewie wytrącający jedyne boczne dojście do kierów dziadka na ♣A. Byłby to niezwykle spektakularny manewr Dechapelle’a na pierwszym wiście. W rzeczywistości padnie raczej dużo bardziej naturalny atak ♣10, który rozgrywający puści do damy w ręce. A następnie wyrobi sobie kiery i będzie już dysponował wymaganymi dziewięcioma wziątkami: pięcioma kierowymi, dwoma treflowymi i dwoma karowymi. Natomiast po wiście innym niż treflowy rozpocznie się już walka o ewentualną nadróbkę.

W protokole rozdania oprócz wpadkowych 100 dla NS spotkamy też niemało wysokich wpisów po stronie przeciwnej, a szczególnie 600, 620, a nawet 650.

Minimaks teoretyczny: 3♥(WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 9 (E!);

♥ – 9 (WE);

♠ – 7 (E!);

BA – 8 (E!).