Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

	♠ Q9 ♥ 1082 ♦ KQ8 ♣ AQJ94
♠ 87654 ♥ 5 ♦ J9732 ♣ 63		♠ AK ♥ K9763 ♦ A65 ♣ 1052
	♠ J1032 ♥ AQJ4 ♦ 104 ♣ K87

¹ na pozycji wygasającej 11–14(15) PC, nie przyrzeka też pełnego stopera w kolorze otwarcia

² stayman (alternatywą – ze względu na konfigurację kierów – jest naturalny inwit 2BA, jeżeli rzecz jasna system pary na taką zapowiedź pozwala)

³ brak czterech pików

⁴ inwit

⁵ zdecydowana nadwyżka honorowa, a ponadto solidny longer roboczy w treflach – N z prawdziwą rozkoszą przyjmuje zatem partnerowe zaproszenie do zagrania końcówki

Powinna to być sekwencja bardzo popularna, co najwyżej S zrezygnuje ze staymana i zamiast niego od razu zainwituje dograną naturalną zapowiedzią 2BA. Przeciwko ostatecznym 3BA(N) obrońca E i tak wyjdzie w kiery, nie dysponuje bowiem żadną atrakcyjną alternatywą pierwszowistową. Rozgrywający wyrobi sobie piki i bez trudu skompletuje dziewięć wziątek, warte 430 punktów dla jego strony. Kolejnej nadróbki już jednak na pewno nie zrobi, chyba żeby E zbyt długo ociągał się z odebraniem swojego ♦A (tj. nie zrobił tego nawet po wzięciu drugiego pika). Tak jednak będzie się działo co najwyżej sporadycznie. Stąd zdecydowanym hegemonem w turniejowych protokołach tego rozdania będzie wpis we wspomnianej już wysokości 430 punktów dla strony NS.

Minimaks teoretyczny: 4BA), 10lew; 430 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 7 (W!);

♥ – 9 (NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 10 (NS).