Korespondencyjne Mistrzostwa Polski
Regulamin cyklu, Regulamin cyklu na impy,
Wyniki i klasyfikacje znajdują się na stronach operatora KMP - BridgeSpider Sp. z o. o.
Korespondencyjne Mistrzostwa Polski - https://bridgespider.com/kmp
Korespondencyjne Mistrzostwa Polski na impy - https://bridgespider.com/kmpimp
Archiwum, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, KMP 2018, KMP 2019, KMP 2020, KMP 2021, KMP 2022 KMP 2023
KMP 12/2010 - analiza rozdań
Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.
♠ Q ♥ 108642 ♦ AJ1098 ♣ J3 |
||
♠ KJ6 ♥ AQJ93 ♦ Q7 ♣ 1087 |
♠ A10974 ♥ K5 ♦ K65 ♣ A42 |
|
♠ 8532 ♥ 7 ♦ 432 ♣ KQ965 |
W |
N |
E |
S |
– |
– |
– |
pas |
1♥ |
pas |
1♠ |
pas |
1BA |
pas |
2♣1 |
pas |
2♥2 |
pas |
4♠3 |
pas |
pas |
pas |
|
|
1 PRO
2 trzy piki i góra rebidu, czyli 13+–14 PC
3 na linii WE znajduje się tylko 27–28 PC, a żadna z rąk nie ma singletona, o dobrym szlemiku nie może więc być mowy
To będzie kontrakt standardowy, osiągnięty na dużej większości stołów grudniowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2010. Standardowy będzie też pierwszy wist – przeciwko 4♠(E) obrońca S zaatakuje ♣K (ma też wprawdzie singletona, ale w kierach, tj. podstawowym kolorze dziadka). Rozgrywający zabije pierwszą lewę ♣A, po czym zagra w atu. Optymalnym rozegraniem tak rozłożonego koloru, jak w tym rozdaniu piki – aby nie oddać w nim ani jednej lewy – jest ściągnięcie ♠K, a potem zagranie ♠W na impas. Doprowadzi to do celu przy ♠D x x x u N, jak i przy singlowej ♠D w ręce dowolnego z broniących (oraz drugiej i trzeciej ♠D pod impasem, czyli w ręce N). W tym wypadku wchodzi też jednak w rachubę po prostu dwukrotne pociągnięcie pików z góry – aby następnie na kiery pozbyć się z ręki obu przegrywających trefli, a potem może też blotki karowej. Niezależnie od tego, na co zdecyduje się w tym rozdaniu rozgrywający, w pierwszej rundzie pików spadnie od N dama, nic nie będzie więc stało na przeszkodzie temu, by do końca wyatutować. Do trzech pików N będzie musiał wyrzucić dwa kara i trefla – aby zachować pięć kierów i trzeciego ♦A, zatem w końcówce…
-
♠ –
♥ 10 8 6 4 2
♦ A W 10
♣ –♠ –
♥ A D W 9 3
♦ D 7
♣10♠ 10
♥ K 5
♦ K 6 5
♣ 4 2♠ –
♥7
♦ 4 3 2
♣ D 9 6 5
…ściągnięcie przez E ostatniego pika postawiłoby obrońcę N w przymusie, który dałby rozgrywającemu dwanaście wziątek. Oczywiście, E nie będzie jednak mógł pozbyć się swojego ostatniego atutu, przecież straciłby w ten sposób kontrolę nad treflami (a nie wie przecież, iż to N posiada ♦A i już ani jednego trefla). W sytuacji zatrzymanej na ostatnim diagramie rozgrywający zagra więc po prostu w kiery – i wobec podziału tego koloru 5–1 będzie się musiał zadowolić jedenastoma wziątkami. Wprawdzie nawet po ściągnięciu ♥K z ręki zrobiłby jeszcze dwie nadróbki, gdyby następnie – zamiast drugi raz w kiery – zagrał w pika albo blotką karo do dziadkowej damy, z jego punktu widzenia mogłoby to być jednak posunięcie samobójcze, mogące doprowadzić nawet do przegrania gry (bądź zdobycia tylko dziesięciu wziątek). A on – rozgrywający ma przecież niczym niezagrożone jedenaście lew i ogromną szansę na dwunastą (gdy kiery dzielą się 3–3 albo 4–2).
W protokołach rozdania będą zatem absolutnie dominować wpisy w wysokości 450 punktów dla WE.
Minimaks teoretyczny: 6♠(WE), 12 lew; 980 dla WE.
Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:
♣ – 8 (WE);
♦ – 7 (WE);
♥ – 10 (WE);
♠ – 12 (WE!);
BA – 11 (WE).