Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

	♠ AKQ ♥ J653 ♦ Q2 ♣ K842
♠ 32 ♥ KQ ♦ AKJ97 ♣ J1075		♠ J984 ♥ A972 ♦ 1053 ♣ A9
	♠ 10765 ♥ 1084 ♦ 864 ♣ Q63

Najczęściej otwarcie 1BA gracza N rozpocznie i zarazem zakończy licytację, na pozycji wygasającej W nie będzie bowiem raczej mógł zgłosić naturalnych 2♦ (u wielu par jest to bowiem zapowiedź konwencyjna, na przykład w stylu otwarcia multi). Wprawdzie to 1BA(N) będzie można położyć aż bez trzech, za 150, w tym celu obrońca E musiałby jednak wyjść albo blotką kierową, albo w karo. Po dosyć naturalny ataku pikowym rozgrywający będzie już natomiast mógł się wybronić bez dwóch, za 100. Ale stanie się tak tylko wówczas, gdy od razu (tj. po ściągnięciu co najwyżej jeszcze jednej figury pikowej) poszuka lew w treflach, zagrywając na drugiego asa tego koloru w ręce E (blotką do damy, a potem blotkami z obu rąk). Inna rzecz, iż będzie to w zasadzie jedyna szansa e-N-a na wpadkę tylko bez dwóch, szczególnie gdy po wiście pikowym będzie wiedział, że na wyrobienie w tym kolorze forty nie ma co liczyć.

Wniosek stąd, iż kontrakty 1BA(N) powinny być raczej obkładane bez dwóch aniżeli bez trzech.

Strona WE może natomiast wziąć aż dziesięć lew grając w kara, oczywiście pod warunkiem, że rozgrywający złapie drugą damę atu z tyłu; to jednak po otwarciu e-N-a 1BA i rozpoznaniu przez rozgrywającego sytuacji w treflach nie powinno być trudne. Jak jednak może dojść do kontraktu 2/3♦(W)? Otóż po pierwsze, na niektórych stołach W będzie jednak w stanie zgłosić naturalne 2♦. Druga szansa dla gracza W – możno ryzykowna i obarczona sporym marginesem niepewności, ale nie niemożliwa – to zgłoszenie przezeń na pozycji wygasającej 2BA, wskazujących kolory młodsze, po których E szczęśliwie wybierze grę w kara (to on będzie zatem wówczas rozgrywającym kontraktu karowego).

Powiedzmy jeszcze, iż wistując przeciwko karowej grze W, N ściągnie dwa piki i wyjdzie w kiera. Rozgrywający utrzyma się wówczas w ręce i zagra trefla do dziadkowej dziesiątki. A kiedy obrońca S zabije ją damą – W będzie absolutnie pewien, iż ♦D musi znajdować się w 15 PC e-N-a. Czym prędzej pociągnie zatem ♦A K z góry, weźmie zatem lew dziesięć, a w protokole rozdanie pojawi się (niejeden, ale też chyba niezbyt wiele) zapis (zapisy) w wysokości 130 punktów dla WE.

Minimaks teoretyczny: 4♦(WE), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 10 (WE);

♥ – 8 (WE);

♠ – 8 (WE);

BA – 8 (WE).