Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

	♠ 10932 ♥ KJ10985 ♦ 108 ♣ 9
♠ AJ75 ♥ A642 ♦ KQJ72 ♣ ==		♠ KQ8 ♥ == ♦ A953 ♣ J75432
	♠ 64 ♥ Q73 ♦ 64 ♣ AKQ1086

Nasz System:

¹ alternatywą jest wywoławcza kontra, kara zawodnika W są jednak silne, a trójkolorowy układ pozwoli mu na ewentualne zgłoszenie wywoławczej kontry w następnym okrążeniu licytacji

² splinter z fitem karowym (alternatywą są 4♥ jako splinter renonsowy, wszystko zależy od ustaleń i stylu gry pary)

³ cuebid

⁴ rewers kierowy

⁵ W widzi, że pali mu się ♥A, niemniej jednak, na okoliczność, iż partner jest jeszcze silniejszy, zgłasza kolejny cuebid

⁶ E czuje się już jednak w pełni dolicytowany…

⁷ …zatem W poprzestaje na szlemiku

Wspólny Język:

¹ precision

² także sytuacja decyzyjna, alternatywnie można zgłosić wywoławczą kontrę

³ splinter z fitem karowym (oczywiście, jeśli para ma tę kwestię dogłębnie przedyskutowaną, inaczej takie 4♥ mogłyby obiec z pasami!!)

⁴ cuebid

⁵ E nie może sam wyjść z licytacją powyżej szczebla 5♦, w końcu ma tylko dziewięć (pięknych, to fakt) użytecznych miltonów

⁶ wskazanie ♥A

⁷ cuebid (być może nieco wątpliwy, E ma bowiem w kierach renons, wie zatem, że partnerowy as się pali)

⁸ cuebid

⁹ E i tak już przynajmniej lekko przelicytował swoją kartę…

¹⁰ …w związku z tym niejeden zawodnik W wrzuci w tym momencie wielkiego szlema w kara (!?)

Możliwe są też różne inne scenariusze, myślę jednak, że ten przedstawiony wyżej jako pierwszy będzie dosyć popularny. A najpopularniejszym w tym rozdaniu kontraktem powinien być właśnie karowy szlemik. Przeciwko karowej grze W obrońca N wyjdzie najprawdopodobniej w singla treflowego. Wprawdzie nawet wówczas w rozdaniu można wziąć wszystkie trzynaście lew, wynika to jednak przede wszystkim z faktu, iż atuty dzielą się 2–2. Rozgrywający musiałby bowiem przebić na stole trzy kiery, czyli wziąć aż osiem lew atutowych, a ponadto cztery piki i kiera. Kiedy zatem przebije w ręce pierwszą lewę (treflową), a potem zaplanuje wymagane przebitki, to będzie musiał polegać (w zasadzie) albo na podziale kar 2–2, albo na podziale pików 3–3 (proszę to sprawdzić samemu)!. Jeżeli będzie do tego zmuszony, zagra zatem na podział kar 2–2 (nieco większa szansa niż rozkład pików 3–3) i wielkiego szlema zrealizuje. Ale jeżeli będzie grał tylko szlemika, na pewno zrezygnuje z wątpliwej nadróbki na rzecz zmaksymalizowania szansy realizacji kontraktu. Najprawdopodobniej zdecyduje się zatem na przebicie na stole tylko dwóch kierów (np. przebicie pierwszej lewy treflowej w ręce, przebicie w dziadku kiera, powrót do ręki ♠W, przebicie na stole drugiego kiera, a potem ściągnięcie ♦A i wyatutowanie do końca, wreszcie odegranie ♠K D, powrót do ręki przebitką treflową, ♠A, ♥A i oddanie kiera). Wynika z tego, iż grający kontrakt 6♦ będą raczej brali tylko dwanaście lew; najpopularniejszym wpisem w protokół rozdania będzie więc 1370 punktów dla WE.

Ale kilkanaście zapisów w wysokości 2140 dla WE – za możliwe przecież zrealizowanie kontraktu 7♦(WE) – też się na pewno trafi…

Minimaks teoretyczny: 7♥(NS) z kontrą, 6 lew; 2000 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (E!);

♦ – 13 (WE);

♥ – 6 (NS, WE!);

♠ – 11 (WE);

BA – 10 (E!).