Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 17 Rozd. N, po partii: -	♠ 10 8 6 ♥ Q 4 ♦ K J 4 ♣ Q 10 9 8 7
♠ A 7 ♥ K J 10 9 2 ♦ 10 8 6 2 ♣ A 4		♠ K J 9 5 3 ♥ A 8 7 6 5 ♦ 5 ♣ J 6
	♠ Q 4 2 ♥ 3 ♦ A Q 9 7 3 ♣ K 5 3 2

¹dwukolorówka Wilkosza

²do koloru partnera (licytacja statystyczna)

³piki i inny

⁴S nie powinien ożywiać licytacji 2BA (młodsze), gdzieś przecież muszą być kiery…

Rozdanie to nie jest ani trochę dobrą rekomendacją dla tej skądinąd bardzo zasłużonej dla polskiego brydża konwencji, chyba że potraktujemy je wyłącznie jako wypadek przy pracy czy właśnie koszt konwencji. Otóż z punktu widzenia W partner z dużym prawdopodobieństwem ma kolory czarne, rozdanie jest zatem misfitowe; także siła rąk WE jest umiarkowana, należy przeto zatrzymać się jak najniżej. W zapowiada przeto 2♠ – do koloru partnera i te często staną się kontraktem ostatecznym. Ten zostanie wprawdzie zrealizowany z dwoma nadróbkami, tyle że na WE wychodzi też szlemik w kiery. Aby bez pomocy przeciwników zagrać w ten drugi kolor, W musiałby odpowiedzieć niezbyt tu uzasadnionymi 2BA, które najczęściej podniosą jedynie o jeden szczebel siedmioatutową  częściówkę w piki. Wówczas jednak szybko wszystko by się wyjaśniło…

¹Wilkosz

²pytanie

³kolory starsze

… a może nawet (wariant wybitnie optymistyczny, czyli tzw. myślenie życzeniowe):

¹wilkosz

²pytanie

³kolory starsze

⁴cuebid, szlemikowe uzgodnienie kierów

⁵cuebid

⁶tylko jeden krok naprzód!

⁷kolejny cuebid, wyłącznie z własnej inicjatywy, a więc superkarta (w świetle faktu, iż partner zrobił krok ku wyższej grze), zważywszy na okoliczność, iż przed partią – według dzisiejszych trendów – już gdyby E miał zamiast ♠W – ♠D, zacząłby najprawdopodobniej nie podlimitowym otwarciem dwukolorowym, tylko 1♠

⁸blackwood na kierach

⁹dwie wartości z pięciu, brak ♥D

¹⁰w świetle otrzymanych informacji szlemik będzie miał sens, zwłaszcza bez wistu treflowego

Podobnie będzie można rozwiązać ten problem po otwarciu polską dwukolorówką 2♥, tyle że nie będzie wtedy możliwe zgubienie kierów i zagranie na siedmiu atutach w piki:

¹dwukolorówka kiery i inny

albo – z wyobraźnią, polotem i finezją:

¹dwukolorówka kiery i inny

²pytanie, przesądzenie dogranej

³kiery i piki

⁴cuebid, zachęcające uzgodnienie kierów

⁵cuebid (krótkościowy, jeśli 4♣ partnera były wezwaniem do cuebidu krótkościowego właśnie, wówczas z singlem w treflach E powiedziałby 4♥)

⁶tylko jeden krok naprzód!

⁷  kolejny cuebid, wyłącznie z własnej inicjatywy, a więc superkarta (w świetle faktu, iż partner zrobił krok ku wyższej grze), zważywszy na okoliczność, iż przed partią – według dzisiejszych trendów – już gdyby E miał zamiast ♠W – ♠D, zacząłby najprawdopodobniej nie podlimitowym otwarciem dwukolorowym, tylko 1♠

⁸blackwood na kierach

⁹dwie wartości z pięciu, brak ♥D

¹⁰w świetle otrzymanych informacji szlemik będzie miał sens, zwłaszcza bez wistu treflowego

Bez pierwszego wistu w trefle szlemik będzie kontraktem lekkim, łatwym i przyjemnym. Rozgrywający dwa razy zaatutuje, ściągnie ♠A K, przebije w dziadku pika i odda karo, by otworzyć komunikację tym kolorem pomiędzy swymi rękami. Jeśli pik jeszcze się nie wyrobił, będzie można przebić jeszcze raz ten kolor. A potem na pikową fortę wyrzucić z dziadka trefla i w końcu trefla tam przebić. Podstawowy handicap rozgrywającego to szansa przebicia dwóch pików, co pozwoli mu w pełni zmierzyć z rozkładem tego koloru 3–3 oraz 4–2, a nawet 5–1 z singlową ♠D w ręce dowolnego z obrońców czy singlową ♠10 u e-N-a.

Po treflowym sytuacja gracza E stanie się wyraźnie mniej komfortowa, otóż ze względu na komunikację oraz konieczność pozbycia się przegrywającego trefla przed oddaniem kara – konieczne będzie wyrobienie pików tylko jedną przebitką, co będzie możliwe jedynie przy ich podziale 3–3 oraz 4–2 z drugą damą. (Impas ♠D to zagranie na mniejszą szansę). Prześledźmy rozgrywkę: ♣A, ♥K i wysoki kier do ♥A, ♠A K (dwa ostatnie kroki można zamienić, tj. rozpocząć od pików, w końcu i tak muszą się one dzielić 3–3 albo 4–2), fortujące kolor przebicie pika w dziadku, ♥2 do ♥8 w ręce (na stole pozostanie już tylko jeden atut, konieczny do przebicia trefla po dokonaniu stosownej wyrzutki), ♠W i wyrzutka trefla z dziadka, przebicie tam trefla itd. A zatem wist treflowy zmienia ponad 75% szlemika (wcale nierzadko możliwego też do zrealizowania przy podziale atutów 3–0, przy przyzwoitej konfiguracji pików) w kontrakt jedynie około czterdziestopięcioprocentowy (choć i wtedy szlemika da się nieraz wygrać przy podziale atutów 3–0 oraz niektórych konfiguracjach pików).

Zdecydowana większość sali zadowoli się kierową końcówką i zapisze po swej stronie protokołu 480 punktów, rozgrywka na 12 lew – niezależnie od pierwszego wistu – będzie bowiem bezproblemowa. Od czasu do czasu pojawi się w nim też jednak bez wątpienia efektowne, minimaksowe 980 dla tej strony.

Minimaks teoretyczny: 6♥(WE), 12 lew; 980 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 8 (S!);

♥ – 12 (WE);

♠ – 10 (WE);

BA – 8 (WE).