Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

Rozdanie 8 Rozd. W, po partii: -	♠ 9 7 2 ♥ J 9 6 2 ♦ A J 8 4 ♣ 7 2
♠ A K 6 4 ♥ K 5 ♦ Q 10 ♣ A J 10 8 3		♠ J 8 3 ♥ Q 10 8 3 ♦ K 3 2 ♣ K 9 4
	♠ Q 10 5 ♥ A 7 4 ♦ 9 7 6 5 ♣ Q 6 5

¹ to chyba najlepszy opis ręki W – wprawdzie układ 5-4, ale aż trzy honory w dubletonach

Także po otwarciu W 1♣ dojdzie do kontraktu 3BA, tyle że łatwo może on wtedy zostać ustawiony z gorszej ręki E, np.:

I wówczas jednak – po wiście karowym – E zrobi swoje, prawidłowo zagra bowiem na impas ♣D w ręce e-S-a i wyrobi sobie dziewiątą wziątkę w kierach. A odda jedynie ♥A oraz trzy kara.

Także przeciwko 3BA(W) padnie najprawdopodobniej wist karowy i rozgrywający weźmie pierwszą lewę ♦10 w ręce. Gdyby następnie zagrał w kiery, mógłby już nawet powalczyć o 11 lew, zapewne jednak w naturalny sposób rozpocznie od trefli – blotką do ♣K na stole i ♣9 na impas. Kiedy ta ostatnia utrzyma się i pięć wziątek treflowych będzie już pewne, rozgrywający zagra kiera do króla w ręce. Powiedzmy, że S nie wskoczy ♥A, zatem ♥K zdobędzie wziątkę. Teraz nastąpi ściągnięcie trzech trefli i zagranie kiera do dziesiątki. S zabije ♥A i wyjdzie w karo, zaś jego partner weźmie tę lewę ♦A i wyjdzie pikiem, ponieważ jednak ten kolor dzieli się 3–3, W będzie skazany na zdobycie nadróbki. Zapewne pika przepuści i zostaną mu w ręce dobre ♠A K 6, kiedy bowiem zagra ♠A, ♠K i pikiem, będzie musiał jeszcze zrobić właściwą zrzutkę z dziadka, w zależności od tego, czy w dwukartowej końcówce oprócz ♠D S zachował kiera, czy karo. Słowem, 3BA(W) będą realizowane z nadróbką, podczas gdy 3BA(E) – nie.

W protokole rozdania spotkamy więc w ogromnej większości minimaksowe wpisy 430 dla WE oraz 400 dla tej strony.

Minimaks teoretyczny: 4BA(W!), 10 lew; 430 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11 (W!);

♦ – 8(WE);

♥ – 9 (WE);

♠ – 10 (WE);

BA – 10 (W!).