Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 32 Rozd. W, po partii: EW	♠ Q 9 8 7 ♥ 9 4 ♦ A K 8 7 6 3 ♣ J
♠ 2 ♥ Q J 3 ♦ 10 9 5 4 2 ♣ K 8 6 5		♠ A J 4 ♥ 10 7 6 5 2 ♦ Q ♣ Q 10 9 2
	♠ K 10 6 5 3 ♥ A K 8 ♦ J ♣ A 7 4 3

¹słaba siła, ale dobry układ

albo:

¹kolor plus fit

Na ogromnej większości stołów ostatecznym kontraktem staną się 4♠(S). Przeciwko tej grze W zaatakuje ♥D. Jeśli rozgrywający postawi na wyrobienie kar, może rozpocząć od zagrania ♠K z ręki, z nadzieją, iż obrońcy zabiją go asem, więc ♠D będzie dojściem do dziadka. Powiedzmy, że E istotnie pobije ♠K asem i ponowi kierem. Jeśli następnie S powtórzy pikiem do damy, z nadzieją na podział tego koloru 2–2, zrobi tylko swoje. Najpierw jednak warto będzie zagrać ♦A i przebić w ręce karo. A po ujawnieniu się rozkładu tego koloru stanie się bardziej prawdopodobne, iż E ma trzy piki, wskazane będzie przeto nieściąganie drugi raz atu, tylko przerzucenie się na grę na obustronne przebitki. S przebije wtedy na stole kiera, przebije w ręce karo, ściągnie ♣A, przebije w dziadku ♠9 trefla i przebije w ręce jeszcze jedno karo. W trzykartowej końcówce natomiast…

… przebije na stole trefla damą atu i zagra stamtąd kolejnym karem – zdobędzie przeto 11. wziątkę na ♠10 w ręce dzięki tzw. manewrowi złodziejskiemu.

Podobnie powinna się skończyć gra na obustronne przebitki rozpoczęta od razu, bez uprzedniego zagrania w atu. Da się wówczas zrobić w dziadku cztery przebitki – kiera i trzech trefli, S odda zatem tylko dwie wziątki atutowe. A może być nawet jeszcze lepiej – powiedzmy, iż po ♥A S rozpocznie od zagrania ♦A i ♦K. Jeśli drugą z tych figurE przebije, bezpowrotnie straci swą hipotetyczną drugą wziątkę atutową, powiedzmy przeto, iż zrzuci wówczas trefla. Także rozgrywający pozbędzie się wtedy z ręki trefla, potem zaś zgra ♣A oraz ♥K, przebije w dziadku trefla, w ręce karo, w dziadku kiera, w ręce karo i w końcówce czterokartowej…

… przebije na stole trefla damą atu. Jeśli E nadbije ♠A i zagra ♥10, to nastąpi przebitka ♠6 w ręce i nadbitka ♠9 w dziadku, a potem zagranie ostatnim karem i parada przeciwko pozostałemu u E drugiemu waletowi atu. A zatem 12 lew! Oczywiście to wszystko przy założeniu, iż E miał pierwotnie ♠A W x, ale to przecież – ze względu na obecność w jego ręce tylko jednego kara – dosyć prawdopodobne; ponadto – dlaczego nie przebil on ♦K? A nawet jeśli nie będzie tak różowo, rozgrywający odda jedynie ♠W i ♠A, i tak zrobi zrobi zatem jedną nadróbkę.

W protokole rozdania winny przeto dominować minimaksowe 450 dla NS, znajdą się w nim też jednak i 480 oraz jedynie 420 dla tej strony. Na marginesie: jedynie pierwszy wist w singlową ♠2 otworzyłby drogę do definitywnego ograniczenia gracza S do 11 wziątek.

Minimaks teoretyczny:  5♠(NS), 11lew; 450dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7(WE);

♦ – 9 (NS);

♥ – 6 (NS, WE!);

♠ – 11 (NS);

BA – 9(NS).