Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 29 Rozd. N, po partii: obie	♠ 7 ♥ 3 2 ♦ Q 3 2 ♣ K Q J 8 5 4 3
♠ A J 9 ♥ A K J 8 5 4 ♦ 10 7 5 ♣ 9		♠ K 10 4 ♥ ♦ A K J 9 6 ♣ A 10 7 6 2
	♠ Q 8 6 5 3 2 ♥ Q 10 9 7 6 ♦ 8 4 ♣

¹otwarcie naturalnymi 4♣ możliwe, ale też niezbyt bezpieczne – po pierwsze N ma aż sześć, a w zasadzie sześć i pół przegrywającej, a znajduje się po partii, po drugie, jego trefle są na tyle solidne, iż nierzadko da się w oparciu o nie wygrać 3BA – albo gdy partner ma ♣A, albo gdy ♦D zapewni dojście do ręki e-N-a

²trappingpas możliwy, ale też wątpliwy – nawet bowiem gdy partner ożywi licytację, najczęściej uczyni to przez zgłoszenie kierów, a nie kontrą

³kusi uzgodnienie kar w oczekiwaniu na szlemika w ten kolor, po zaporze e-N-a rozkłady są jednak na ogół niezrównoważone, często niekorzystne dla strony WE

albo:

¹otwarcie naturalnymi 4♣ możliwe, ale też niezbyt bezpieczne – po pierwsze N ma aż sześć, a w zasadzie sześć i pół przegrywającej, a znajduje się po partii, po drugie, jego trefle są na tyle solidne, iż nierzadko da się w oparciu o nie wygrać 3BA – albo gdy partner ma ♣A, albo gdy ♦D zapewni dojście do ręki e-N-a

²trappingpas możliwy, ale też wątpliwy – nawet bowiem gdy partner ożywi licytację, najczęściej uczyni to przez zgłoszenie kierów, a nie kontrą

³kusi uzgodnienie kar w oczekiwaniu na szlemika w ten kolor, po zaporze e-N-a rozkłady są jednak na ogół niezrównoważone, często niekorzystne dla strony WE

⁴jak najbardziej można się jednak na taki krok zdecydować

^{5, 6}cuebidy

Największą szansę na wysoki zapis dałaby stronie WE gra w obronie przeciwko kontraktowi 3♣(N) z kontrą, kiedy to rozgrywający mógłby zostać ograniczony do czterech wziątek, poległby przeto aż bez pięciu, za 1400. Trudno będzie jednak do tego doprowadzić, nawet bowiem gdyby E zatrappingpasował, jego partner zalicytowałby przecież 3♥, a nie kontrę. Na ogół E wejdzie jednak 3♦ i licytacja zakończy się albo na 3BA(E), albo na szlemiku karowym, także rozgrywanym przez zawodnika E.

Powiedzmy, że przeciwko 3BA(E) S zaatakuje pikiem. Rozgrywający utrzyma się wtedy ♠9 na stole, zagra stamtąd ♦10 na impas i ściągnie pięć wziątek w tym kolorze. Następnie…

… nic nie będzie stało na przeszkodzie temu, aby zgrać też ♣A. I w lewie tej S znajdzie się w interesującym przymusie. Jeśli odrzuci kiera, E wyjdzie z ręki ♠10 i przejmie go ♠W na stole (bądź – gdy S wskoczy ♠D, zabije w dziadku ♠A) i zagra ♥A, ♥K i kierem. Wyrobi sobie w ten sposób dodatkową wziątkę w tym ostatnim kolorze i będzie się do niej musiał dostać ♠A (♠W). Oczywiście jeżeli na ♠10 S wskoczy ♠D, to na któregoś z kierów E będzie musiał wyrzucić z ręki ♠K.

Kiedy natomiast w końcówce z drugiego diagramu na ♣A S pozbędzie się pika, rozgrywający ściągnie ♠K, wejdzie na stół ♠A, na wszelki wypadek ściągnie ♥A i odejdzie kierem, wpuszczając przeciwnika z lewej. I w dwukartowej końcówce S będzie musiał wyjść spod ♥D, do nożyc ♥K W w dziadku. Z rozczytaniem końcówki E nie powinien mieć problemów, gra będzie się przecież toczyła w widne karty. Przynajmniej jeśli idzie o rozkład ilościowy, gdyby bowiem N miał ♥D x, to rzeczywiście weźmie ostatnie trzy lewy – na ♥D oraz ♣K D, więc rozgrywający będzie się musiał zadowolić 10 wziątkami.

Jeżeli natomiast chodzi o szlemika karowego, to i przeciwko tej grze S wyjdzie najprawdopodobniej w pika. I w tym wypadku rozgrywający będzie musiał się utrzymać na stole (♠W albo ♠9) i zaimpasować kara. Dalsza rozgrywka będzie się mogła toczyć jak w przypadku kontraktu bezatutowego lub – pewniej! – po dwukrotnym zaatutowaniu (N nie dołoży raczej damy)  wystarczy ściągnąć ♣A i przebić na stole trefla.

W protokole rozdania spotkamy więc przede wszystkim wpisy 690, 660 oraz 1370 dla WE.

Minimaks teoretyczny:  6BA(WE), 12 lew; 1440 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 12 (WE);

♥ – 10 (WE);

♠ – 9 (WE);

BA – 12 (WE).