Rozdanie 10.

Rozdanie 10 Rozd. E, po partii: obie	♠ J 10 4 3 2 ♥ Q 7 5 2 ♦ K 10 3 ♣ 4
♠ K 8 ♥ A J 9 8 3 ♦ J 9 6 ♣ 10 9 8		♠ A 9 5 ♥ K 4 ♦ Q 5 ♣ A K Q J 7 3
	♠ Q 7 6 ♥ 10 6 ♦ A 8 7 4 2 ♣ 6 5 2

 Punkty są, zatrzymania we wszystkich kolorach również, a i longer roboczy także się znajdzie. Gramy więc 3BA, a dochodzimy do niego na przykład tak:

1. WJ Standard – 15+ PC i 5+ trefli.
2. Sztuczny forsing do końcówki. Zamiast 2♦ ostrożniejszy zawodnik W może zalicytować inwitujące trzy trefl. Nie zmieni to jednak kontraktu ostatecznego, gdyż E po 3♣ powie 3BA.
3. Ręka bezatutowa, każdy przedział siły, brak trzech kierów i, praktycznie, 6 trefli.
4. Minimum forsingu.

 S zawistuje w karo, N zapewne położy na trzeciej ręce dziesiątkę, a E weźmie pierwszą lewę damą. Teraz nastąpi defilada trefli, w trakcie której dobrze byłoby pozbyć się ze stołu dwóch kierów. Może N zrobi to samo, a wtedy będzie już dwanaście lew.

 To oczywiście tylko teoria, bo trochę szkoda pozbywać się z dziadka potencjalnych fort. Jeśli S ma na przykład D10 sec w kierach, to grając w ten sposób tracimy pół maksa.

 W protokole rozdania najwięcej będzie zapisów 660 dla EW, a ekstremalne noty to 690 (N nie utrzymał Dxx w kierach) i 1370 (szlemik treflowy wygrany po wiście ♥10), a na drugim biegunie 630 (E zgrał swoje pewne lewy, a potem wykonał impas kierowy) oraz 100/200 dla NS za wpadki na szlemiki.