Rozdanie 16.

Rozdanie 16 Rozd. W, po partii: EW	♠ 5 4 3 2 ♥ K J 2 ♦ A 8 ♣ A 10 3 2
♠ Q 10 7 ♥ 8 5 3 ♦ 5 3 2 ♣ J 8 7 6		♠ K 9 6 ♥ A 10 9 6 ♦ K Q J 10 6 ♣ 5
	♠ A J 8 ♥ Q 7 4 ♦ 9 7 4 ♣ K Q 9 4

 O sukcesie lub niepowodzeniu pary NS w tym rozdaniu zdecyduje jakość stosowanego przez nią systemu licytacyjnego. Możliwe są bowiem dwa scenariusze, które zależą wprost od tego, jak dobre i jak bardzo szczegółowe ustalenia mają gracze z NS.

1. Szkoła tradycyjna:

1. Brak starszej czwórki, ręka w miarę zrównoważona, pytanie o zatrzymanie.
2. Przygotowawczy trefl i stoper karowy, możliwe starsze czwórki.
3. S nie wie, czy partner ma minimum, czy maksimum otwarcia, ale na wszelki wypadek podnosi do trzech bez atu.

 E nie ma najmniejszych problemów z pierwszym wistem i za chwilę zapisuje 50 po swojej stronie.

2. Po otwarciu 1♣ i interwencji przeciwnika para NS stosuje transfery.

1. Transfer na bez atu.
2. Z siła 12-14 PC odzywka obowiązkowa. Nie gwarantuje zatrzymania w kolorze przeciwnika.
3. Inwit do końcówki. Pary, które pracują nad swoim systemem wprowadzają tu bardziej szczegółowe ustalenia dotyczące tego, czy 2BA mówi o stoperze karowym, czy go wyklucza. By rozgraniczyć te typy rąk używają one mechanizmu podwójnego Checkbacka. My w naszej analizie nie idziemy jednak aż tak daleko.
4. Dwanaście punkcików i kiepskie zatrzymanie karowe to 0% przyjęcia inwitu.

 E wychodzi królem karo i rozgrywający kompletuje osiem lew. Dzięki lepszej licytacji (po transferze S ma możliwość zainwitowania „firmówki”) 120 dla NS, zamiast 50 dla EW.