Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

Rozdanie 8 Rozd. W, po partii: -	♠ A42 ♥ J84 ♦ 642 ♣ AJ87
♠ 983 ♥ KQT9 ♦ AKJT ♣ 32		♠ K7 ♥ 653 ♦ 9753 ♣ KQ94
	♠ QJT65 ♥ A72 ♦ Q8 ♣ T65

W tym rozdaniu standardowym kontraktem będzie niepozorne 1BA(E). Po takiej zapowiedzi zawodnika E gracz S nie zdobędzie się już przecież na pokazanie swoich pików. Zawistuje jednak bez wątpienia ♠D i po takim wstępie broniący będą już gotowi do szybkiego odebrania należnych im sześciu wziątek: dwóch bocznych asów oraz czterech pików. Kontrakty 1BA(E) powinny być zatem realizowane bez nadróbki.

Nawet pary otwierające karo z czwórki skończą na ogół tak samo, po takim początku E i tak odpowie przecież najczęściej 1BA i te zakończą licytację. Odpowiedź 2♦ byłaby bowiem (na ogół, szczególnie we Wspólnym Języku) konwencyjnym odwróconym podniesieniem (forsującym, na ogół do wysokości 3♦), zaś na bilansowe 3♦ – zalicytowane w sposób naturalny czy konwencyjny – E jest odrobinę za słaby (szczególnie po otwarciu czwórkowym). Triumf będzie więc tu święcić naturalne pojedyncze podniesienie do 2♦, u wielu par – wierzę w to ­– na pewno jeszcze możliwe. Skończy się wówczas na częściówce w ten kolor, na którą gracz W weźmie oczywiste 10 lew i zapisze po swojej stronie protokołu efektowne 130 punktów. Dużo więcej warte, jeśli chodzi o turniejowe noty, aniżeli standardowe, jak sądzę, 90 dla tej samej strony. Minimaksowy kontrakt 3♥(WE), warty 140 punktów zapisowych, to cel wyłącznie dla orłów.

Minimaks teoretyczny: 3♥(WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 10(WE);

♥ – 9 (WE);

♠ – 7 (WE);

BA – 7 (WE).