Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

Rozdanie 7 Rozd. S, po partii: obie	♠ T7 ♥ Q2 ♦ T84 ♣ KJ9765
♠ A86542 ♥ 3 ♦ AQJ6 ♣ Q3		♠ K3 ♥ JT98764 ♦ 753 ♣ T
	♠ QJ9 ♥ AK5 ♦ K92 ♣ A842

¹ naturalne albo konwencyjne, wówczas wskazanie układu 5⁺♠–4⁺♣/♦

² 6⁺♣, inwit, z kartą słabszą N rozpocząłby od lebensohlowych 2BA

³ maksimum otwarcia, znakomity fit treflowy oraz pewny stoper w pikach

Przeciwko 3BA(S) W zaatakuje blotką pikową, a jego partner utrzyma się w pierwszej lewie ♠K i najprawdopodobniej powtórzy pikiem. W takich okolicznościach rozgrywający łatwo skompletuje 10 lew: pikową, sześć treflowych oraz trzy kierowe. W drugiej lewie E może alternatywnie odwrócić w karo, szczególnie tam, gdzie partner wskazał bocznego longera w tym kolorze. Oczywiście S dołoży z ręki blotkę, przeto W będzie w stanie odebrać jedynie dwie lewy w tym kolorze, a w sumie cztery. Odwrót karowy będziejednakże niezwykle trudny, szczególnie w świetle faktu, iż S może posiadać jedynie ♠D x x – i zapowiedział 3BA w oparciu o znakomity fit treflowy oraz nadzieję, iż ♠A K znajdują się w ręce W.

Gracz E może też jednak włączyć się do walki w sposób dużo bardziej aktywny, na przykład…

¹ naturalne albo konwencyjne, w tym drugim wypadku wskazanie układu 5⁺♠–4⁺♣/♦

² 6⁺♣, inwit, z kartą słabszą N rozpocząłby od lebensohlowych 2BA

… szczególnie tam, gdzie partner wskazał w pikach longera sześciokartowego (naturalnymi 2♠ bądź konwencyjnymi 2♦, tj. zapowiedzią typu multi). Alternatywnie może zgłosić naturalne 3♥ – ma w końcu w tym kolorze longera siedmiokartowego.

Po sfitowaniu pików – i zapowiedzeniu przez otwierającego 3BA – gracz W, ze swoją układową, ofensywną ręką, być może zdobędzie się na zalicytowanie 4♠. Zasadniczo w obronie, widzi bowiem, że przeciwnicy łatwo mogą zrealizować kontrakt firmowy w oparciu o longera roboczego w treflach, ale też nie bez szansy nawet na zrealizowanie tego kontraktu. Oczywiście, 4♠ zostaną wówczas przez przeciwników skontrowane i… Aby grę tę położyć, i to bez dwóch, N będzie musiał zawistować w atu (bądź w kiera, a potem – na bez dwóch – już koniecznie w atu). Będzie to zresztą krok jak najbardziej z teoretycznego punktu widzenia uzasadniony, NS mają przecież w rozdaniu znaczną przewagę siły, należy zatem maksymalnie ograniczyć przeciwnikom ich wziątki przebitkowe. Po takim wstępie gracz W będzie musiał oddać pika, dwa trefle, kiera i karo, dostanie się bowiem do dziadka tylko raz (na ♠K), nie będzie więc w stanie do końca wyimpasować króla w tym ostatnim kolorze. Polegnie zatem za 500, i tak jednak opłacalnie, popartyjne 3BA(S) są tu bowiem grą wykładaną [3BA(N) kładzie natomiast wyłącznie – ale i bez dwóch – atak karowy, po którym broniący będą mogli odebrać cztery kara oraz dwa piki].

Jeśli jednak przeciwko 4♠(W) z kontrą N zaatakuje czy to karem (gdy nie będzie wiedział, że jest to boczny kolor rozgrywającego), czy to treflem, np. peryskopowo ♣K, wypuści od razu dwie lewy i gra zostanie już zrealizowana. Nie tylko bowiem W zdoła wówczas przebić w dziadku drugą rundę trefli, ale też uzyska dzięki temu drugi dostęp do tej ręki, dwukrotnie zaimpasuje więc króla w tym kolorze i ograniczy swoje przegrywające do pika, trefla i kiera.

W protokole rozdania dominować powinny zapisy w wysokości 630 oraz – w mniejszej liczbie – 600 dla NS, znajdą się w nim też jednak na pewno obronne 500, a może nawet tylko 200 [za 4♥(WE) z kontrą bez jednej] dla tej samej strony.

Minimaks teoretyczny: 4♥(WE) z kontrą, 9 lew albo 4♦(WE) z kontrą, 9 lew; 200 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9(S!);

♦ – 9(WE);

♥ – 9(WE);

♠ – 8 (WE);

BA – 7 (S!).