Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 31 Rozd. S, po partii: NS	♠ QJ62 ♥ 63 ♦ J7 ♣ KQ864
♠ K3 ♥ JT982 ♦ A ♣ AJT73		♠ A8 ♥ AK75 ♦ QT9865 ♣ 5
	♠ T9754 ♥ Q4 ♦ K432 ♣ 92

¹ w kontekście możliwego szlemika sześciokart karowy, nawet umiarkowanej jakości, powinien zostać bezwarunkowo pokazany – jako potencjalne źródło lew (tj. E nie powinien odpowiadać splinterem 4♣)

² karta bliska nadwyżkowego rebidu 3♣

³ splintera też E zdążył zatem dać

⁴ cuebid, na pewno honorowy, jako że w kolor co najmniej pięciokartowego longera w ręce partnera

⁵ blackwood na kierach

⁶ dwie wartości z pięciu, ale brak damy atu

⁷ szlemik musi zostać zagrany, choć partner może mieć ♦A x, wówczas niezbędne będzie nieco szczęścia w kierach

Idź ku szlemikowi, gdy może wychodzić prawidłowy wielki szlem – tą pożyteczną zasadą powinien się tu kierować gracz E. Gdyby na 4BA partner odpowiedział 5♠, wskazując też ♥D, ale brak bocznego króla, odpowiadający zainwitowałby wielkiego szlema zapowiedzią 5BA. Z singlowym ♦A W powinien zaproszenie to przyjąć (♦K mieć nie mógłby), a przynajmniej powiedzieć 6♦. Natomiast gdyby W posiadał…

♠ K x ♥ D x x x x ♦ A ♣ A x x x x

… to odpowiedziałby 5BA, wskazując dodatkowo jednego bocznego króla. Jego partner zainwitowałby wówczas wielkiego szlema odzywką 6♣, co jednak nie byłoby wskazaniem renonsu w treflach. Skoro bowiem padł uprzednio blackwood, to E renonsu mieć nie może – albo wie już o ♣A w ręce partnera, więc renons w tym kolorze nie jest do niczego potrzebny. Zatem 6♣ byłoby inwitem – prośbą o pomoc w karach, po którym W z singlowym ♦A powinien powiedzieć 6♦, zaś z ♦A K – 7♦. Teraz jednak brakuje ♥D, przeto licytacja strony WE wygaśnie na szczeblu szlemika w ten kolor.

Przeciwko 6♥(W) N wyjdzie najprawdopodobniej w atu, wyjście ♣K mogłoby bowiem być pomocne dla rozgrywającego (przy ogłoszonym singletonie tego koloru w dziadku). W zabije ♥A na stole, zgra ♦A, wróci na stół ♥K, po czym wyrobi sobie trzema przebitkami kara. Gdyby okazało się, iż S posiada ♥D x x, konieczne byłoby wyrobienie kar tylko dwoma przebitkami, przeto przy aktualnym rozkładzie tego koloru w jego trzeciej rundzie należałoby by zagrać z dziadka ♦D na ekspas. Inna sprawa, iż można by też było rozgrywać inaczej – tj. spróbować przebić na stole trzy trefle, a w ręce przebijać kara. Przy aktualnym rozkładzie taka gra i tak sprowadziłaby się jednak (przy hipotetycznej ♥D x x u S) do ekspasu karowego w trzeciej rundzie tego koloru. Przy pewnych rozkładach kar, np. ręce S…

♠ x x x ♥ D x x ♦ x x ♣ K x x x x

… byłaby to wszakże jedyna droga do zrealizowania szlemika. Rozdanie sprowadziłoby się wówczas do gry na obustronne przebitki – w samej końcówce z wykorzystaniem tzw. manewru złodziejskiego.

To jednak tylko rys teoretyczny, przy podziale atutów 2–2 i kar 4–3 zdobycie przez grającego w kiery zawodnika W będzie zadaniem banalnym; kara zostaną bowiem wyrobione trzema przebitkami w ręce, bez wykonywania ekspasu w tym kolorze.

Podstawowym wpisem w protokole tego rozdania będzie rzecz jasna 1010 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 7♥(NS), 13 lew; 1510 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 12 (WE);

♥ – 13 (NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 11 (WE).