Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

Rozdanie 19 Rozd. S, po partii: EW	♠ A98 ♥ J76 ♦ AT9 ♣ AJ32
♠ QT7543 ♥ ♦ Q5 ♣ KT974		♠ 6 ♥ AKQT94 ♦ 632 ♣ Q86
	♠ KJ2 ♥ 8532 ♦ KJ874 ♣ 5

¹ wilkosz

² do koloru partnera (E wie, że partner nie ma kierów, przygotowuje jednak grę w uzgodniony kolor młodszy)

³ piki i młodszy

⁴ pytanie o młodszy

⁵ piki i trefle

albo:

¹ naturalne słabe dwa, wilkosza nie powinno się bowiem raczej dawać z sześciokartem starszym

¹ dwukolorówka piki i młodszy

² do koloru partnera

albo:

¹ multi, otwarć dwukolorowych należy raczej unikać z sześciokartem w starszym

² do koloru partnera

³ piki

Gracz W rozpocznie licytację otwarciem dwukolorowym albo jednokolorowym na pikach, po czym ta wygaśnie w kontrakcie 2♠ albo 3♣. Mimo że to przeciwnicy mają tu dosyć wyraźną przewagę siły, raczej nie zabiorą głosu w licytacji.

Obie gry – 2♠ i 3♣ – winny zostać położone, pierwsza nawet bez trzech, druga bez dwóch, wiele będzie jednak zależało od pierwszego wistu. Na przykład przeciwko 2♠(W) N może łatwo wyjść bezpiecznie kierem, a to wypuści aż trzy lewy i pozwoli na zrealizowanie kontraktu. Na dziadkowe ♥A K D rozgrywający wyrzuci bowiem z ręki dwa kara i trefla, po czym zagra w atu. Jeśli następnie broniący będą niezmiennie grać karami do skrótu, a W konsekwentnie łączyć atuty, to będzie mógł nawet zrobić nadróbkę. Aby ograniczyć przeciwnika do tylko swojego S będzie musiał przebić trefla, a następnie wyjść w kiera, aby wypromować partnerowi lewę na ♠9.

Przeciwko 2♠(E) S wyjdzie najprawdopodobniej singlem treflowym i przebije dwie albo nawet trzy karty tego koloru. Wówczas istotnie dojdzie do maksymalnej wpadki bez trzech, za 300.

Natomiast przeciwko kontraktowi 3♣(W) N znów może łatwo wyjść w kiera – i zamiast bez dwóch będzie już swoje. Podobnie stanie się w przypadku gry 3♣(E) – jedynie wist karowy na pewno ją położy, i to bez dwóch, po każdym innym rozgrywający będzie już natomiast w stanie zrobić swoje.

W protokole rozdania znajdziemy zatem obustronne zapisy po obu stronach: zarówno 110 dla WE, jak i wpadkowe 100, 200 i 300 po stronie przeciwnej.

Minimaks teoretyczny: 2BA(S!), 8 lew; 120 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 9 (NS);

♥ – 7 (S!);

♠ – 7 (S!);

BA – 8 (S!).