Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ AT5 ♥ AJT8 ♦ QT ♣ AJT6
♠ KJ9 ♥ Q94 ♦ A87 ♣ K953		♠ Q864 ♥ K65 ♦ KJ3 ♣ Q42
	♠ 732 ♥ 732 ♦ 96542 ♣ 87

¹ naturalne, 15–18 PC, i trudno temu wejściu cokolwiek zarzucić

² naturalne, ratunkowe

³ E nie powinien już wypuścić popartyjnych przeciwników z wora, tym bardziej że wcale nie ma pewności, że wychodzi mu własna końcówka

W rzeczywistości nieco podlimitowe 3BA(WE) sątu do wygrania, zwłaszcza że wszystkie brakujące miltony znajdują się u e-N-a, a rozgrywający będzie tego faktu w pełni świadom, dużo lepszym interesem dla tej strony będzie jednak skontrowanie przeciwników – najpierw na dosyć oczywiste wejście e-N-a 1BA, a później konsekwentnie na ratunkowe 2♦ jego partnera. Przeciwko tej ostatniej grze W zawistuje standardowo blotką atu i obrońcy nie będą mieli żadnych problemów z wyegzekwowanie wpadki bez dwóch, najczęściej wezmą trzy lewy atutowe, dwa piki, trefla i karo, w pewnych wariantach gry będą tylko musieli pamiętać o nie za późnym otwarciu pików.

Jeszcze gorzej skończy się jednak to rozdanie dla strony NS, gdy gracz S zrezygnuje z powyższej akcji ratunkowej. Przeciwko 1BA(N) z kontrą E zaatakuje wówczas blotką pikową. N zabije asem któregoś pika i zupełnie nie będzie miał, w co zagrać. Powiedzmy, że w trzeciej lewie sam odejdzie pikiem. E odbierze też wówczas fortę tego koloru, po czym broniący – optymalnie – zdejmą trzy kara. W sześciokartowej końcówce rozgrywający zachowa ♥A W 10 i ♣A W 10, broniący zagrają wiec w jeden z tych kolorów. Potem przeciwnik zostanie wpuszczony do ręki trzecią rundą tego koloru i będzie musiał zagrać stamtąd w drugi – z konfiguracji ♣/♥A W 10, odda w nim zatem dwie wziątki. Będzie to równoważne wpadce bez trzech, za 800.

Protokół rozdania powinny zatem zdominować takie właśnie wpisy – 500 i 800 dla WE, ale pewnie też 400 dla tej strony – gdy będzie ona zmuszona do zagrania własnej końcówki, np. gdy N nie wejdzie 1BA, tylko skontruje otwarcie 1♣ zawodnika W:

¹ zapowiedź nie tyle może superprawidłowa, co niezwykle trafna

² siłowa, 10⁺ PC w składzie zrównoważonym albo quasi-zrównoważonym

³ E nie skontruje raczej 1♦, może jednak z powodzeniem samemu wrzucić 3BA – świadom faktu, że silny N znajdzie się pomiędzy rękami WE i będzie można wyimpasować mu wszystko, a także ewentualnie zdusić go w przymusie

⁴ jeśli nie, to na tej samej zasadzie będzie to mógł uczynić jego partner

W rozgrywce E doprowadzi do sytuacji, w której w czterokartowej końcówce N będzie miał ♥A W i ♣A W – za ♥D 9 i ♣K 9 dziadka – zostanie więc wpuszczony jednym kolorem i będzie musiał podarować przeciwnikowi dziewiątą wziątkę w drugim.

Minimaks teoretyczny: 3BA(WE), 9 lew; 400dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7 (WE);

♥ – 7 (WE);

♠ – 9(WE);

BA – 9(WE).