Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie	♠ 3 ♥ KT52 ♦ K43 ♣ AQT73
♠ JT642 ♥ 8 ♦ AT6 ♣ K942		♠ KQ87 ♥ AQ743 ♦ Q82 ♣ 5
	♠ A95 ♥ J96 ♦ J975 ♣ J86

Nasz System:

¹ od biedy można by powiedzieć 1BA, po pierwsze jednak, S nie ma pewnego stopera w kierach, a po drugie – jego karta jest słabiutka, a założenia popartyjne

² bilansowe, w licytacji dwustronnej mogą zostać zalicytowane z nieco słabszą kartą niż w licytacji jednostronnej (choć z tą kartą i w jednostronnej taki rebid byłby uzasadniony)

albo:

¹ kontra wywoławcza, E powinien ją zgłosić także wtedy, gdyby dobiegło doń 1BA

Wspólny Język:

¹ precision

² zapowiedź nieforsująca

albo:

¹ precisionowskie

² niektórzy teoretycy optują w takiej sekwencji za kontrą wywoławczą

³ S mógłby podnieść do 3♣, ale w ten sposób tylko ułatwiłby zadanie przeciwnikom

⁴ bilansowe, 2♠ mogłyby zostać zalicytowane „z niczym”

⁵ co najmniej nadwyżka układowa, a ponadto dobrze zlokalizowane honory

Oczywiście proponowane sekwencje tchną z lekka optymizmem, na linii WE znajduje się bowiem tylko 21 PC, w tym spalony ♣K, na pewno nie wszystkie duety tej linii dojdą zatem do tej znakomitej dogranej w piki. Z drugiej strony, gracze WE powinni docenić to, co posiadają: dziewięć atutów w układowych rękach, a E ponadto dobrze zlokalizowane honory, położone za otwierającym. Znajdą się też jednak bez wątpienia stoły, przy których licytacja wygaśnie w kontrakcie 2♥(E), a te powinny zostać położone bez jednej. W związku z tym już samo uzgodnienie pików, zagranie w ten kolor częściówki i skompletowanie 10 lew może dać stronie WE co najmniej średnią notę.

A w piki gra się w tym rozdaniu znakomicie, nawet po optymalnym dla broniących ataku w atu i ich dwukrotnym połączeniu przez e-S-a. Tym bardziej że – szczególnie po takim początku – rozgrywający będzie wiedział, że oba czerwone króle bez wątpienia znajdują się w ręce otwierającego licytację gracza N. NajczęściejW przebije więc na stole dwa trefle, co da mu sześć wziątek atutowych, a ponadto zdobędzie dwa kara i dwa kiery, po impasie przeciwko królowi w tym ostatnim kolorze. Możliwe jest też wyrobienie dwoma przebitkami w ręce kierowej forty (po impasie króla w pierwszej rundzie koloru), także w tym wypadku rozgrywający będzie jednak musiał oddać dwa czarne asy oraz ♦K, sam skompletuje więc „tylko” 10 wziątek.

W protokole rozdania spotkamy więc przede wszystkim minimaksowe 620, ale też 170 dla strony WE.

Minimaks teoretyczny: 4♠(WE), 10 lew; 620 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 7 (W!);

♥ – 7 (WE);

♠ – 10 (WE);

BA – 7 (WE).