Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

Rozdanie 8 Rozd. W, po partii: -	♠ QJ765 ♥ J72 ♦ K83 ♣ Q3
♠ AK ♥ KT96 ♦ T642 ♣ KJ2		♠ T43 ♥ Q8 ♦ QJ975 ♣ 974
	♠ 982 ♥ A543 ♦ A ♣ AT865

¹ konwencja drury fit (drury z fitem)

² odpowiedź najsłabsza z możliwych, wejście podlimitowe

Gracze WE raczej nie włączą się już raczej do licytacji, choć mają dobrą grę w kara. Jednakże po ewentualnym otwarciu W 1♦…

¹ blokujące

… strona przeciwna – w ten czy inny sposób – znajdzie się w kontrakcie 3♠.

Gra ta zostałaby położona po ataku atutowym (W zgrałby ♠A K i wyszedł ♥10, a potem doszedł ♣K i kontynuował kierami, jego partner zrobiłby wówczas przebitkę w tym kolorze) bądź ♥D (otwierającym drogę do jeszcze szybszej przebitki w tym kolorze). Znów jednakże padnie najprawdopodobniej wist w ♦D. Rozgrywający utrzyma się wówczas ♦A na stole i w naturalny sposób wyjdzie stamtąd blotką treflową. W wskoczy ♣K, ale następnie będzie mógł zaatutować tylko dwa razy, będzie też już za późno na zrobienie przebitki kierowej. Rozgrywający zdoła zatem zarówno przebić na stole karo, jak i na tamtejszego ♣A pozbyć się z ręki kiera. Zdobędzie więc wymagane dziewięć wziątek: cztery atutowe (trzy w ręce plus jedną przebitkę kara w dziadku), dwie karowe, dwie treflowe i kierową. Stąd najpopularniejszym wpisem w turniejowym protokole tego rozdania winno właśnie być 140 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 3♦(WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 8(WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 8 (NS);

BA – 7 (NS).