Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ 963 ♥ QT4 ♦ T8 ♣ AKT32
♠ A742 ♥ 72 ♦ QJ5 ♣ Q875		♠ T8 ♥ 9653 ♦ A7642 ♣ 96
	♠ KQJ5 ♥ AKJ8 ♦ K93 ♣ J4

Sekwencja absolutnie standardowa, takiż będzie ostateczny kontrakt. Niestety, pełnobilansowe 3BA, ustawione przez system z rękiN, zostaną położone, jeśli tylko obrońca E zdecyduje się na – również standardowe – wyjście ze swojego najdłuższego i najsilniejszego longera. Rozgrywający doda ze stołu blotkę karo, więc W weźmie pierwszą lewę ♦W i będzie kontynuował ♦D. Jego partner rzecz jasna lewę tę przepuści, zatem rozgrywający weźmie ją na ♦K w dziadku. Dążąc do zrobienia swojego, N nie zagra zapewne w piki (będzie bowiem świadom faktu, że kara dzielą się 5–3), tylko zaimpasuje ♣D (optymalnie – wychodząc ze stołu blotką, do ♣10 w ręce), z nadzieją na ♣D x x u W (ewentualnie singlową ♣D tamże), wówczas bowiem wziąłby nawet pięć lew w tym kolorze, a w sumie dziesięć. Oczywiście, jeśli jednak w pierwszej rundzie trefli zostanie zagrany ze stołu walet, W będzie musiał zastosować się do zasady figur na figur i położyć nań damę. Niestety, trefle dadzą tylko trzy wziątki, trzeba więc będzie leżeć bez jednej. Podobnie skończy się to rozdanie, kiedy N zagra w drugiej lewie w piki – w zasadzie na pewne bez jednej. W turnieju na maksy byłoby to jednak zresztą posunięciedosyć racjonalne: szansa na ♣D x x u W to tylko 18%, zagranie zaś na impas tej figury grozi wpadką bez dwóch. A że kontrakt 3BA będzie grany prawie na każdym stole, minus 50 może zapewnić dużo, dużo wyższą notę turniejową aniżeli minus 100.

Na niektórych stołach turnieju może jednak dojść do kontraktu 3BA(S), np. po otwarciu e-S-a 1BA (mimo że posiada on dosyć ładne 18 PC) bądź – powiedzmy – po otwarciu silnym 1♣ i naturalnej odpowiedzi 2♣. Nawet wówczas W może jednak zaatakować ♦D (szczególnie tam, gdzie S wskaże w licytacji cztery piki), od czasu do czasu padnie jednak wist pikowy (czy nawet treflowy). Wówczas kontrakt zostanie zrealizowany, i to – z co najmniej jedną – nadróbką.

Przy aktualnych rozkładach jedynymi końcówkami strony NS, którym w żaden sposób nie mogą zaszkodzić obrońcy, są 4♥ (11 lew) oraz 4♠ (10 lew), takie gry będą jednak osiągane co najwyżej sporadycznie. Sądzę zatem, że najpopularniejszym wpisem w turniejowym protokole tego rozdania będzie wpadkowe 50 po stronie WE. Znajdą się też jednak w nim na pewno zwycięskie dla NS zapisy w wysokości 430 oraz 460.

Minimaks teoretyczny: 5♥(NS), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 8 (S!);

♥ – 11 (NS);

♠ – 10 (NS);

BA – 8 (NS).