Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

Rozdanie 7 Rozd. S, po partii: obie	♠ J4 ♥ AKJ92 ♦ J6 ♣ QJT9
♠ AKT92 ♥ 87643 ♦ A ♣ 83		♠ Q53 ♥ T ♦ 98742 ♣ A764
	♠ 876 ♥ Q5 ♦ KQT53 ♣ K52

¹ ryzykowne ze względu na popartyjne założenia i układ bez singletona, z drugiej strony jednak dwa przyzwoitej jakości longery

² wskazanie siły, co najmniej z tolerancją kierową

Przeciwko ewentualnym 3♥(N) obrońca E wyjdzie najprawdopodobniej w uzgodnione piki i jego partner zagra trzy razy w ten kolor. Rozgrywający przebije, ale gdy później wyjdzie w kara, W weźmie lewę na ♦A i zagra czwarty raz w piki – pod podwójny renons. Kiedy natomiast w czwartej lewie N zagra w trefle, E zabije asem (pierwszą albo drugą rundę tego koloru) i wyjdzie ♥10. W obu wypadkach – ze względu na podział atutów 5–1 dojdzie do wpadki bez dwóch, za 200.

Z kolei kontrakt 3♠(W) położyłby atak atutowy (oraz karowy, gwoli absolutnej ścisłości – ♦6), obrońca N wyjdzie jednak wówczas na pewno ♥A, a dopiero następnie poprawi się na pika. A wtedy rozgrywający weźmie tę lewę w ręce (!) i przebije w dziadku dwa kiery, co da mu już wymagane dziewięć wziątek (siedem atutowych: pięć w ręce i dwie kierowe przebitki w dziadku, oraz dwa asy w kolorach młodszych).

Sądzę zatem, że turniejowe protokoły tego rozdania zdominują wpisy 140 i 200 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 2♠(WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7(NS);

♦ – 8(NS);

♥ – 7(NS);

♠ – 8 (WE);

BA – 7 (WE).