Polski Związek Brydża Sportowego

PZBS

KRS 0000219753, NIP: 525-16-56-918, Organizacja Pożytku Publicznego

konto PZBS: 07 1240 6175 1111 0000 4577 6692

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski


 

Regulamin cyklu, Regulamin cyklu na impy,

 

Wyniki i klasyfikacje znajdują się na stronach operatora KMP - BridgeSpider Sp. z o. o.

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski - https://bridgespider.com/kmp

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski na impy - https://bridgespider.com/kmpimp

 

Archiwum, 2010201120122013, 20142015, 2016, 2017KMP 2018, KMP 2019KMP 2020KMP 2021KMP 2022 KMP 2023

 

 


 

KMP 9/2014 - analiza rozdań

Spis treści
KMP 9/2014 - analiza rozdań
Rozdanie 2
Rozdanie 3
Rozdanie 4
Rozdanie 5
Rozdanie 6
Rozdanie 7
Rozdanie 8
Rozdanie 9
Rozdanie 10
Rozdanie 11
Rozdanie 12
Rozdanie 13
Rozdanie 14
Rozdanie 15
Rozdanie 16
Rozdanie 17
Rozdanie 18
Rozdanie 19
Rozdanie 20
Rozdanie 21
Rozdanie 22
Rozdanie 23
Rozdanie 24
Rozdanie 25
Rozdanie 26
Rozdanie 27
Rozdanie 28
Rozdanie 29
Rozdanie 30
Rozdanie 31
Rozdanie 32
Rozdanie 33

Rozdanie 22; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 22
Rozd. E,
po partii: EW
876
Q93
K62
J754
 
QJ942
A5
Q98
963
rozd. 22 AT3
JT8
JT3
QT82
  K5
K7642
A754
AK
 

W

N

E

S

pas

1

1

21

2

42

pas

pas

pas

 

1 równiutki układ, ale jest te sześć miltonów oraz trzecia figura w karach

2 skład bez singla, ale za to 17 PC w samych asach i królach

albo:

W

N

E

S

pas

1

1

pas1

2

ktr.

pas

42

pas

pas

pas

 

 

 

1, 2 nawet gdyby N zdecydował się w pierwszym okrążeniu spasować, to po nadwyżkowej kontrze partnera będzie musiał zapowiedzieć końcówkę

Marna to końcówka, oj, marna, ponieważ jednak zwycięzców się nie sądzi… W pikach as stoi, W ma drugiego A, a kara dzielą się 3–3 [szanse dodatkowe to krótka (singlowa bądź druga) D (szansy trzeciej damy nie da się wykorzystać ze względu na niedobory atutowo-komunikacyjne oraz możliwość przegrania wówczas wykładanej przy podziale kar 3–3 gry) oraz manewr Guillemarda w karach], zatem żaden szanujący się rozgrywający nie powinien mieć problemów ze skompletowaniem wymaganych 10 wziątek. W wyjdzie D, a jego partner zabije A i pikiem powtórzy. Po wzięciu drugiej lewy na K rozgrywający powinien wyjść z ręki blotką atu. Powiedzmy, że W dołoży 5, zatem lewę tę zdobędzie dziadkowa D. W czwartej lewie dobrze będzie puścić blotkę karo wkoło, aby przygotować wykorzystanie wspomnianej szansy dodatkowej, gdy W przy A x ma też tylko dwa kara (w oparciu o tzw. manewr Guillemarda). Po wzięciu tej lewy przeciwnicy ponowiliby pikiem, którego gracz S przebiłby w ręce, a potem wyszedł z niej małym kierem – na szansę A x u gracza W. Ta spełniłaby się, a po wzięciu lewy obrońca ten zagrałby – powiedzmy – treflem (wyjście w pika – pod podwójny renons, byłoby działaniem na korzyść rozgrywającego). S wziąłby A w ręce, a potem zagrałby K i karo do asa. Gdyby okazało się, że kara były rozłożone 3–3, rozgrywający ściągnąłby też K i wykorzystał fortę karową (oraz K i ostatni atut). Natomiast gdy W nie dodałby kara w trzeciej rundzie tego koloru, rozgrywający przebiłby ostatnie karo z ręki ostatnim atutem stołu; podczas gdy E, posiadacz ostatniego atutu broniących, musiałby dopłacić karo do koloru. Po tej przebitce S wróciłby do ręki K (albo przebitką trefla, jeśli odegrałby ten honor wcześniej) i ściągnął K.

Wracając jeszcze do wzmiankowanej szansy dodatkowej w postaci D x x, owszem, przy pewnych układach dałoby się ją skutecznie wykorzystać, np. przy układzie ręki W 5–2–2–4 (i D x x w ręce jego partnera), ale po pierwsze, nie pozwoliłoby to zagrać na manewr Guillemarda, po drugie zaś, mogłoby doprowadzić do wpadki nawet przy podziale kar 3–3, na przykład w autentycznym rozdaniu. Po ściągnięciu przez rozgrywającego w trzeciej i czwartej lewie A K z ręki, a następnie zagraniu kiera do damy i przebiciu w ręce blotki treflowej, a potem puszczeniu kiera wkoło – W skróciłby rękę e-S-a pikiem i wypromował swojemu partnerowi wziątkę na waleta atu. Po prostu rozgrywający nie mógłby sobie pozwolić na przebicie w ręce trefla (chyba że rzeczywiście spadałaby D x x), potem bowiem drugi skrót pikowy okazałby się dlań śmiertelny i spowodował wpadkę nawet gdyby kara dzieliły się 3–3.

Przy autentycznym rozkładzie kar z rozgrywką nie będzie jednak najmniejszych problemów, przeto podstawowym wpisem w turniejowych protokołach rozdania będzie minimaksowe 420 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 4(NS), 10 lew; 420 dla NS

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 7(NS);

– 9 (NS);

– 10 (NS)

– 7 (WE)

BA – 8 (NS).