Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie	♠ AQJ832 ♥ T854 ♦ KJ ♣ 4
♠ 5 ♥ AK ♦ AQT96542 ♣ 87		♠ K ♥ J76 ♦ 73 ♣ AQJT965
	♠ T9764 ♥ Q932 ♦ 8 ♣ K32

¹ naprawdę trudno byłoby temu graczowi powstrzymać się przed tą zapowiedzią, tak samo zresztą jak przed zamianą jej na akurat superskuteczną kontrę

Wprawdzie zawodnik W, po wejściu do licytacji partnera, będzie pewien, że 4♠ zostałyby położone, ale przecież nie bez trzech, a założenia są równe. Zapowie więc 5♦, aby ten kontrakt wygrać i uzyskać premię za zrealizowanie popartyjnej końcówki. Istotnie, gdyby partnerowy ♠K znajdował się w którymś z kolorów młodszych, końcówka ta byłaby wykładana, wychodzić mógłby też impasowy szlemik, a przy braku w ręce E ♣K byłby to impas przeciwko graczowi N, który otworzył na pierwszej ręce licytację. Niestety, dwa impasy nie udają się, 5♦(W) zostanie zatem przegrane bez jednej. Wistując przeciwko tej grze N ściągnie oczywiście ♠A, a w drugiej lewie wyjdzie w singla treflowego albo w kiera. W obu wypadkach będzie musiało dojść do wpadki bez jednej. A 4♠ z kontrą rzeczywiście kosztowałoby przeciwników 500 punktów, za wpadkę z kontrą bez dwóch. Jak już jednak wspomniałem, zgłoszenie przez W 5♦ było dosyć oczywiste i jak najbardziej uzasadnione.

Warto jeszcze zwrócić uwagę, w jak interesujący sposób kontrakt ten mógłby zostać zrealizowany po ataku kierowym. Otóż rozgrywający ściągnąłby wtedy ♥A K, wszedł na stół ♣A, przebił w ręce ♥W i odszedł pikiem, wpuszczając e-N-a na asa w tym kolorze. I ten musiałby następnie wyjść w kolor starszy – pod podwójny renons, albo spod ♦K. W tym pierwszym wypadku rozgrywający przebiłby na stole, a z ręki pozbył się ostatniego trefla i w ten sposób uciekł ze swoją przegrywającą w tym kolorze.

Minimaks teoretyczny: 4♣(WE), 10 lew albo 4♦(WE), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10(WE);

♦ – 10(WE);

♥ – 9 (NS);

♠ – 8 (NS);

BA – 7 (NS).