Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ Q8754 ♥ JT5 ♦ KJ ♣ 972
♠ 63 ♥ K9 ♦ AQ97654 ♣ 83		♠ A9 ♥ A83 ♦ 832 ♣ QT654
	♠ KJT2 ♥ Q7642 ♦ T ♣ AKJ

¹ z ręką bez singletona i po pasie partnera skok na 3♦ byłby nieracjonalny

² naturalne, z fitem karowym

³ inwit do dogranej, sugestia krótkich kar, już ładne 7–9 PC w ręce partnera mogą dać dobrą końcówkę

Istotnie, proszę sprawdzić, iż gdyby ♦K gracza N był w kierach, to przy aktualnych rozkładach ilościowych końcówka w kiery byłaby absolutnie wykładana. A przecież po takiej licytacji znajdujących się po partii przeciwników S jak najbardziej mógł na wyłączenie karowe liczyć. Stąd jego inwit zapowiedzią 3♦, mocno sugerujący krótkość w kolorze przeciwników. Oczywiście N, którego najpoważniejsze wartości – zupełnie niespodziewanie dla partnera – to ♦K W sec, czym prędzej wycofa się na 3♥ i te staną się kontraktem ostatecznym. Znajdujący się w niekorzystnych założeniach przeciwnicy, mimo posiadania aż 10 kar – na pewno się już na szczebel czterech nie przepchną. Musieliby bowiem wówczas zostać skontrowani i polegliby bez jednej, za magiczne 200 punktów.

Tymczasem grając w kiery, S odda tylko dwa topy atutowe oraz ♦A i ♠A, zrobi zatem pewne swoje. Zdecydowanym hegemonem turniejowego protokołu tego rozdania powinny zatem być minimaksowe 140 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 3♥(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 9 (WE);

♥ – 9(NS);

♠ – 8(NS);

BA – 5 (WE).