Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ 2 ♥ Q8743 ♦ T832 ♣ T94
♠ Q83 ♥ AJ965 ♦ AQ5 ♣ AK		♠ J9765 ♥ K2 ♦ 96 ♣ Q762
	♠ AKT4 ♥ T ♦ KJ74 ♣ J853

¹ negat, 0–6 PC

² mimo pięciu kierów jest to najlepszy opis ręki W

³ transfer na piki

⁴ nie ma sensu licytować naturalnych 3♣, karta jest bowiem dużo bardziej bezatutowa niż pikowo-treflowa, oczywiście alternatywą są 2BA, ręka E jest bowiem co do swojej siły honorowej graniczna

⁵ obie ręce są zrównoważone, w takich jednak wypadkach – jedna ręka znacznie silniejsza niż druga, longer w kolorze starszym (potencjalnie atutowym) w słabszej – teoria wyraźnie zaleca grę w kolor

Przy alternatywnej grze w bez atu mogą bowiem wystąpić istotne problemy komunikacyjne, skutkujące między innymi niemożliwością wykorzystania fort w kolorze longera ręki słabszej, zwłaszcza wtedy, gdy jest to kolor niezbyt silny jakościowo, pozbawiony wysokich honorów oraz gdy dzieli się on niekorzystnie w rękach przeciwników. I tak właśnie jest w tym wypadku, mimo że oczywiście aktualnego rozkładu koloru pikowego żaden z graczy WE w trakcie licytacji jeszcze nie zna.

Na linii WE znajdują się 26 PC, przeto każdy duet ją okupujący powinien w rozdaniu tym wylicytować końcówkę – optymalnie w ośmiokartowe piki. Ponieważ jednak ręce są zrównoważone, bez singletona, niektóre pary WE na pewno postawią na końcówkę w bez atu, tym bardziej że gra toczy się w turnieju na maksy.

Możemy się spodziewać, że przeciwko ostatecznym 4♠(W) obrońca N zawistuje ♣9 – wist odmienny. Rozgrywający utrzyma się ♣A w ręce, po czym będzie dysponował kilkoma możliwościami zwycięskiej rozgrywki. Pierwsza to po prostu szybkie przebicie w ręce czwartej rundy trefli ♠8: ♣A, ♣K, kier do króla w dziadku, ♣D (!) i wyrzutka z ręki kiera, przebicie w ręce ♣7 ósemką atu (nawet gdy N nadbije ♠10, będzie można mieć nadzieję na oddanie tylko trzech wziątek atutowych). Następnie ♥A – S przebije go ♠4 i odejdzie karem. Impas ♦D w ręce, ♦A i przebicie kara w dziadku, a potem zagranie stamtąd małego pika. Po takiej rozgrywce W odda tylko trzy wziątki atutowe.

Metoda druga: ♣A K, kier do króla w dziadku, impas ♦D, ♦A i przebitka kara na stole, następnie ♣D i przebicie w dziadku czwartej rundy trefli ♠8, potem zaś ♥A. S przebije ♠4, ale ponadto dostanie jeszcze tylko dwie wziątki na ♠A K.

Wreszcie metoda trzecia, najgorsza, w zasadzie bez żadnych zabezpieczeń przeciwko longerowi atutowemu w ręce S (poprzednie zawierały przynajmniej elementy takiej asekuracji). A zatem ♣A K, kier do króla na stole i zagranie stamtąd blotki atu – do damy w ręce (rezygnacja z przebicia trefla – gdy teraz obrońcy połączą trzy razy atu – aby poszukać dodatkowej wziątki w kierach, jest jednak posunięciem wątpliwym). Następnie ♥A – niestety, S przebije go ♠10 i ściągnie ♠A K. Ale nawet w takich okolicznościach rozgrywający uratuje się. Powiedzmy, że ósmej lewie S odejdzie ♣W (przedtem do pików jego partner wyrzuci ♣10). Rozgrywający utrzyma się ♣D w ręce, a potem zaimpasuje kara damą, zagra ♥W na ekspas, przebije w ręce wstawioną przez e-N-a ♥D, wróci do dziadka ♦A i wykorzysta dobrą ♥9. Słowem, wszystkie drogi prowadzą do Rzymu, w związku z czym protokoły rozdania powinny zdominować minimaksowe wpisy w wysokości 420 dla WE.

Jeżeli natomiast chodzi o ewentualne 3BA(W), to położyłby je – tylko i wyłącznie – pierwszy wist karowy, po licytacji, jaka będzie miała miejsce, nastąpi jednak najprawdopodobniej atak kierowy. W weźmie wówczas pierwszą lewę ♥W w ręce, po czym i on będzie dysponował kilkoma drogami do sukcesu, jasno oświetlonymi faktem, że S otworzył licytację. A zatem na przykład: ♥W, ♣A K i blotka pik – do waleta i króla w ręce S. Ten odejdzie karem (bez znaczenia), przeto rozgrywający zrobi w ręce impas damą, wejdzie na stół ♥K, ściągnie ♣D i zagra stamtąd pikiem. Weźmie zatem trzy kiery, trzy trefle, dwa kara i pika. Jak już wspomniałem, istnieje też kilka innych dróg do dziewięciu wziątek. W protokołach wystąpią zatem rzecz jasna również wpisy fakt ten odzwierciedlające – 400 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 4♠(WE), 10 lew; 420 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7 (WE);

♥ – 9 (WE);

♠ – 10 (WE);

BA – 8 (WE).