Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

Rozdanie 14 Rozd. E, po partii: -	♠ 9652 ♥ AJT95 ♦ ♣ AJ76
♠ AQT7 ♥ 2 ♦ KT9765 ♣ Q4		♠ 83 ♥ KQ63 ♦ Q42 ♣ K982
	♠ KJ4 ♥ 874 ♦ AJ83 ♣ T53

¹ W może powtórzyć kara tylko wówczas, gdy – systemowo – nie zawyży wówczas siły swojej ręki

² z tak dobrymi zatrzymaniami w kierach – z naciskiem na naturalne 2BA

³ także po 2BA partnera gracza W może korcić, by mimo wszystko przenieść na 3♦, i jeśli tak zrobi, trudno będzie go specjalnie za to obwiniać

Przeciwko karowej grze W obrońca N wyjdzie najprawdopodobniej w pika. Rozgrywający zabije ♠K asem i zagra z ręki w singla kierowego, N wskoczy ♥A, ściągnie (koniecznie) ♣A i zagra w trefla albo w pika. Nawet gdyby rozgrywający zajrzał graczowi S w karty, będzie jeszcze musiał oddać drugą lewę atutową. Zrobi zatem dokładnie swoje.

Przeciwko bezatutowej grze E obrońca S wyjdzie na pewno w kiera. A jego partner zabije ♥A i kierem powtórzy. Nawet jeśli E zacznie kara damą z ręki, a potem wyimpasuje e-S-owi waleta, odda ♦A, ♥A oraz trzy kiery, sam skompletuje zatem jedynie osiem wziątek. Gdyby jednak w pierwszej lewie kar zagrał blotkę do króla na stole, musiałby już leżeć. Podobnie gdyby N przepuścił pierwszego kiera – rozgrywający wziąłby tę lewę ♥K w ręce, po czym musiałby zagrać ♦D (bądź blotką do dziesiątki na stole) albo zrobić impas ♠10 w dziadku i wyjść stamtąd w karo do damy w ręce.

Podsumowując, w protokole rozdania spotkamy przede wszystkim zapisy w wysokości 110 i minimaksowe 120 dla WE, ale też wpadki: za 50 i 100 dla NS (za przegrane od czasu do czasu 2BA czy nawet 3BA).

Minimaks teoretyczny: 2BA(WE), 8 lew; 120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 9 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 7 (WE);

BA – 8 (WE).