Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie	♠ KQT42 ♥ A6 ♦ AKJ53 ♣ 4
♠ A965 ♥ KQ432 ♦ T9 ♣ K5		♠ J7 ♥ T5 ♦ 72 ♣ AJT9862
	♠ 83 ♥ J987 ♦ Q864 ♣ Q73

¹ najpierw kontra, aby wskazać naprawdę silną kartę, dopiero potem (ewentualnie) kara

² karta zbyt słaba na przyjęcie partnerowego zaproszenia

albo:

¹ najpierw kontra, aby wskazać naprawdę silną kartę, dopiero potem (ewentualnie) kara

² kiery to kolor starszy, a partner i je może przecież wywoływać

³ duża dwukolorówka pikowo-karowa

⁴ teraz S może prędzej dołożyć końcówkę niż w sekwencji poprzedniej

albo:

¹ w ten sposób otwierający od razu i jednoznacznie wskazałby dużą dwukolorówkę pikowo-karową, jego karta wydaje się jednak być na taką zapowiedź odrobinę za słaba (szczególnie w Naszym Systemie, we Wspólnym Języku silniejszej kary N w zasadzie mieć już nie może)

Wiele zależy tu od konkretnych ustaleń pary, np. jak silna musi być ręka e-N-a, która uprawnia go do rebidowego skoku na 4♦, szczególnie w Naszym Systemie. We Wspólnym Języku jest prościej, S powinien na rebid 4♦ spasować, gdyż skoro partner nie otworzył 1♣, szanse na prawidłową dograną w kara są minimalne. I czym różni się rebidowy skok na 4♦ (większym układem na pewno) od karty, z którą otwierający daje kontrę, a potem zapowiedź partnera 3♥ przenosi na 4♦? Tak, licytacja dwustronna to sól nowoczesnego brydża i ona właśnie decyduje o rozstrzygnięciach w bardzo wielu rozdaniach.

S ma dwie cenne cechy swojej karty: czwartą ♦D oraz dubla w treflach, to jednak na pewno nie więcej, niż partner może się po nim statystycznie w tej sekwencji spodziewać. Te bilansowe prognozy potwierdza twarda rzeczywistość – grając w kara, S będzie musiał oddać trefla (W zaatakuje ♣K), ♠A oraz lewę kierową, zrobi zatem równo swoje, na więcej nie ma szans. W protokołach rozdania powinno się więc pojawić dużo zapisów w wysokości 130 dla NS. Niektóre pary tej linii wpadną jednak na 5♦ i oddadzą zapis (100 punktów) przeciwnikom. W 3♠ zatrzymać się będzie w zasadzie nie sposób, mimo zatem, że można by na ten kontrakt wziąć dziewięć lew, zapisów w wysokości 140 dla NS raczej nie należy się spodziewać.

Wychodzą jednak 3BA(NS)!, są tu one jednak raczej kontraktem szczęśliwym aniżeli poprawnym. Jednak w protokole rozdania od czasu do czasu na pewno znajdą się też odzwierciedlające ten fakt zapisy w wysokości 600 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 4♣(WE) z kontrą, 8 lew; 500 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8(WE);

♦ – 10(NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 9 (NS);

BA – 9 (NS).