Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

	♠ 96 ♥ A765 ♦ A976 ♣ J42
♠ K8754 ♥ 42 ♦ 105 ♣ KQ76		♠ QJ10 ♥ QJ9 ♦ K842 ♣ A85
	♠ A32 ♥ K1083 ♦ QJ3 ♣ 1093

¹ układ 5422 dużo bardziej nadaje się do gry w kolor aniżeli w bez atu, nawet na siedmiu atutach (tj. gdy partner ma w pikach jedynie dubletona)

Na razie rozdania wrześniowego turnieju nie przyprawiają nas o szybsze bicie serca, można wręcz powiedzieć, że są nieciekawe. Ale to przecież dopiero szóste z nich…

Tu również zdecydowana większość duetów WE zagra taki sam kontrakt, a mianowicie 2♠. Oczywiście W – z układem 5422 – nie powinien pasować na rebid 1BA partnera, nawet bowiem jeśli ten ma tylko dwa piki, gra w ten kolor często będzie lepsza. Nie mówiąc o przypadku, kiedy to otwierający wyłoży trzykartowy fit pikowy.

Przeciwko ostatecznym 2♠(W) obrońca N wyjdzie najprawdopodobniej w atu, jest to bowiem jedyny wist bezpieczny. Jeśli bowiem nawet wyimpasuje on partnerowi damę atu, to i tak zostałaby ona na ogół wyłapana przez rozgrywającego.

O przebiegu rozgrywki i obrony nie ma w zasadzie co pisać – broniący dostaną to, co im się należy, tj. dwa kiery, ♦A oraz wziątkę atutową. Pozostałe dziewięć lew padnie już łupem rozgrywającego, co wyrazi się w obecności w turniejowych protokołach rozdania ogromnej liczby wpisów w minimaksowej wysokości 140 punktów dla WE.

Minimaks teoretyczny: 3♠(WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 7 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 9 (WE);

BA – 7 (WE).