Rozdanie 21.

Rozdanie 21 Rozd. N, po partii: NS	♠ J 8 ♥ Q 3 ♦ 9 2 ♣ A K Q J 10 9 4
♠ 6 5 4 2 ♥ A 10 9 ♦ A Q J ♣ 5 3 2		♠ Q 10 7 3 ♥ J 7 5 2 ♦ K 10 7 3 ♣ 7
	♠ A K 9 ♥ K 8 6 4 ♦ 8 6 5 4 ♣ 8 6

Tutaj gracze N powinni otwierać 1♣ (bądź 2♣ Precision, jeżeli mają w systemie takie otwarcie). Podejrzewam jednak, że wyborem większości będzie 3BA. Co prawda w obowiązującej obecnie powszechnie definicji otwarcia jest „brak zatrzymania w bocznym kolorze”, u niektórych „z boku co najwyżej dama”, ale wskazanie charakteru ręki jedną szybką odzywką na pewno skłoni wielu do takiego otwarcia. Jeżeli N się na to zdecyduje, to licytacja pewnie wygaśnie – ani E, ani W nie mają na licytację, nawet w założeniach korzystnych, a S może zaryzykować, że partner podtrzyma kara długością…  W końcu jeżeli wprowadza się do systemu otwarcie „Gambling”, to można zachować przynajmniej cień konsekwencji.

Tam, gdzie po tej licytacji 3BA stanie się kontraktem ostatecznym, wszystkie światła będą skierowane na gracza E. Książka uczy, że po tej licytacji wistuje się w asa, żeby zobaczyć, w co należy kontynuować. Niestety, taki teleskop jest niemożliwy. Wydaje się, że z karty E trzeba wyjść spod najwyższej posiadanej figury – blotką karo. Jest to wist kładący. Jeżeli jednak E zdecyduje się na „naukowy” atak królem karo, kontrakt będzie już wypuszczony.

Na pewno część graczy S „pójdzie po zapis”, licytując 4♣, aczkolwiek ten kontrakt także może być słaby jeżeli partner ma krótkość pik.

Tam, gdzie N otworzy strefowe 1♣, NS mają szanse zagrać 3BA z ręki S:

3♣ – systemowo 14-16 PC z dobrym kolorem; karta N na pewno jest warta czegoś więcej niż rebid 2♣, a w nowoczesnych systemach typu „Strefa” z kartą 17+ na 6+ treflach licytuje się inaczej, albo wieloznaczne 2♦, albo sztuczne 3♦, albo „krzywy” rewers.

Po tej licytacji W może zaatakować w piki, aczkolwiek wist w asa karo także wchodzi w rachubę.