Rozdanie 3.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ A K 8 2 ♥ 5 4 3 2 ♦ 10 7 6 4 ♣ 5
♠ J 7 ♥ K Q J 10 9 ♦ A J 2 ♣ A Q J		♠ Q 10 9 5 ♥ A ♦ K 5 ♣ 10 9 8 7 4 2
	♠ 6 4 3 ♥ 8 7 6 ♦ Q 9 8 3 ♣ K 6 3

Tutaj, po pasie otwierającego, gracze W stosujący Wspólny Język, będą otwierać 1♣ i po odpowiedzi partnera 1♠ wskażą silnego trefla, licytując 2♥. E odzywką 3♣ pokaże układ 4♠ i 5+♣ (z piątką pików powtarzamy ekonomicznie ten kolor nawet z układem 5-5), a W pewnie zgłosi 3BA. Na tym licytacja powinna się zakończyć – E ma co prawda układ 6-4, ale jakość longerów po takim początku licytacji nie zachęca do poszukiwania gry kolorowej, a już na pewno szlemika.

Tam, gdzie para WE stosuje „Strefę”, W otworzy 1♥ i po 1♠ partnera zalicytuje 2BA, co oznacza „forsing do dogranej bez bocznego koloru” i może być licytowane z bardzo szeroką gamą silnych rąk jednokolorowych, nawet z układem typu 7321 czy 8221. E użyje konwencji, znanej jako „pzpn” – pytanie z podejrzeniem naturalności - po którym W zalicytuje 3BA – układ 5332 z dublem pik, siła 19-21 PC. Czy teraz E ma próbować szlemika? Można skonstruować wiele rąk, przy których będzie on odgórny i pewnie wielu spróbuje – 4♣. W da cue bid 4♦, E 4♥ i 5♣ gracza W (brak zatrzymania pik) powinno zakończyć licytację.

2BA – sztuczne, forsujące do dogranej, ręka jednokolorowa na kierach;

3♣ – albo sprawdzenie trójki pików w ręce otwierającego, albo 5+♣ z aspiracjami szlemikowymi lub z ręką z którą nie mamy przekonania, że 3BA będzie najlepszym kontraktem;

4♣ – naturalne, kolor 5+:

4♦ – cue bid uzgadniający trefle, ładna karta w kontekście dotychczasowej licytacji (negatywne byłoby 4BA lub 5♣).