Rozdanie 9.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ Q J 7 5 4 ♥ 7 ♦ 10 7 ♣ K J 10 7 6
♠ 2 ♥ K Q 10 9 ♦ A K Q 3 ♣ Q 9 4 3		♠ A K 3 ♥ 8 5 4 3 2 ♦ J 8 ♣ A 8 5
	♠ 10 9 8 6 ♥ A J 6 ♦ 9 6 5 4 2 ♣ 2

W tym rozdaniu pary WE staną przed problemem jak poradzić sobie z blokującą licytacją przeciwników. Gracze N będą otwierać 2♠ – słaba dwukolorówka, piki i młodszy. Siedzący z kartą E nie będzie zachwycony sytuacją, ale mimo 12 PC i pięciu kier(k)ów poza pasem chyba nic innego w niekorzystnych założeniach nie przyjdzie do głowy. Gracz S podniesie piki. Jak wysoko, to kwestia temperamentu i stylu gry. W założeniach korzystnych można pokusić się o 4♠, ale na pewno będzie wielu ostrożniejszych, którzy podniosą piki tylko do wysokości trzech. Bez względu na to, ile pików, trzy, czy cztery zalicytuje S, gracz W mający modelową rękę – 4-4-4-1 z krótkością pik i 16 PC - da kontrę. Piłka przejdzie na stronę E. Po kontrze na 3♠ trudno się spodziewać, aby zalicytował on więcej, niż końcówkę w kiery – na kontrę partner nie musi mieć aż 16 PC. 

Z kolei po kontrze na 4♠ może być obawa o jakość fitu kierowego i oddanie dwóch lew atutowych – kontra od wysokości czterech pików włącznie może mieć charakter kontry do wyboru, a nie czysto wywoławczy i piąta ósemka kier będzie hamulcem przed szlemikiem. Tu jednak poza drogą, która praktycznie wyklucza szlemika, czyli bezpośrednią odzywką 5♥ gracz E ma do dyspozycji sekwencję, która zainwituje szlemika:

4BA – „w pierwszym czytaniu” 5-5, zwykle na młodszych;

5♥ – „partnerze, nie chodziło mi o wybór koloru do gry, ale o pokazanie, że moja karta jest lepsza od takiej, z którą zalicytowałbym 5♥ bezpośrednio po kontrze, możemy myśleć o szlemiku”. Myślę, że wszyscy W to zrozumieją, jednak nie wydaje mi się, aby zaproszenie partnera do gry premiowej przyjęli.

 W kiery bierze się 12 lew nawet po wiście treflowym, gdyż singiel trefl przy asie kier uniemożliwia odebranie lew treflowych.