Rozdanie 13.

Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie	♠ A J 8 6 3 ♥ 7 2 ♦ J ♣ K 10 6 4 2
♠ 9 4 ♥ K 6 4 3 ♦ A 10 ♣ J 9 8 7 3		♠ K Q 10 2 ♥ J 10 9 ♦ K Q 8 7 2 ♣ A
	♠ 7 5 ♥ A Q 8 5 ♦ 9 6 5 4 3 ♣ Q 5

Tutaj po otwarciu gracza N słabą dwukolorówką 2♠ gracze E staną przed problemem wyboru wejścia. Kontra z singlem trefl odpada, wydaje się, że jedyną opcją jest 3♦. Nieoczywistym wyborem jest 2BA, które tutaj, moim zdaniem, jest najmniejszym złem. W zasadzie nic nam nie grozi, partner nie będzie raczej forsował gry w trefle, a na bez atu, kara i kiery jesteśmy przygotowani. Oczywiście, jest to odstępstwo, ale w sytuacji konieczności wyboru z samych „skrzywień”, to wygląda najmniej groźnie.

Tam, gdzie E wejdzie 3♦, licytacja pewnie zgaśnie. Jeżeli rozgrywający uchroni się przed pokusą impasu dziesiątką karo, kontrakt zostanie zrealizowany, jednak to zagranie wydaje się być jak najbardziej uzasadnione.

Po wejściu 2BA S spasuje a gracz W raczej nie spasuje – co prawda tylko 8 PC, ale as, król i niezły pięciokart usprawiedliwiają ruszenie. Ponadto wejście 2BA jest w takiej pozycji elastyczne, praktycznie w przedziale 15-19 PC (górna granica z rękami, z którymi nie chcemy dawać kontry ze względu na dubla kier). Pewnie spróbuje uzgodnić kiery. W zależności od systemu, drogą do tego może być pytanie Staymana, albo – przy ustaleniach typu „transfery na okrągło” – 3♥ – transfer na kolor wroga, co oznacza czwórkę w nielicytowanym kolorze starszym: 

 S powinien wyjść w trefle – wygląda, że to jest drugi kolor rozgrywającego i dubel z damą lepiej rokuje, niż dwie blotki pik. Wszystko (poza ♣10) leży dobrze dla rozgrywającego i 9 lew bierze się bez problemu.