Rozdanie 16.

Rozdanie 16 Rozd. W, po partii: EW	♠ K 6 4 3 ♥ K 10 9 5 ♦ 4 3 ♣ A 4 3
♠ A Q J 8 5 2 ♥ 6 ♦ A K J 7 6 ♣ 9		♠ 9 ♥ A Q J ♦ Q 8 5 2 ♣ K 8 7 6 5
	♠ 10 7 ♥ 8 7 4 3 2 ♦ 10 9 ♣ Q J 10 2

Tutaj na pierwszy rzut oka wygląda, że chciałoby się być w szlemiku karowym na linii WE. Jednak tak, jak karty leżą to, po odebraniu przez obrońców asa trefl, wygranie szlemika wymaga zagrania na ekspas króla pik, a nie na jego spadnięcie po dwukrotnym przebiciu pików.

Szlemik karowy jest nieco naciągnięty, podejrzewam więc, że dojdzie do niego mniej niż połowa par WE. Jak powinna toczyć się licytacja? Początek wydaje się być oczywisty – gracz W otworzy 1♠ (nie mc co naciągać karty W na „silnego trefla” - otwieranie 1♣ z dużymi układami dwukolorowymi zwykle powoduje problemy ze sprzedaniem układu, ponadto mamy tylko 15 PC i przy misfitach grozi przewyższenie, a prawdpodobieństwo tego, że po otwarciu 1♠ wszyscy spasują jest bliskie zeru. Po otwarciu 1♠ N spasuje, E odpowie 2♣, a W… No właśnie, może ekonomicznie zgłosić 2♦, co daje szanse sprzedania w dalszej licytacji albo szóstego pika, albo piątego kara, a czasem obu tych wartości, albo 3♦. Skok w nowy kolor po odpowiedzi 2/1 to musi być specyficzna karta – układ 5-5 i 15-17 PC zlokalizowane w kolorach longerów. Jednak po 3♦ raczej nie będziemy mogli pokazać szóstki pików, chyba, że partner powie 3BA a my jednak zdecydujemy się znieść w 4♠.

Jeżeli W da rebid 2♦, E podniesie do 3♦, W „wydłuży” piki – 3♠, E pewnie wybierze 3BA (na razie licytacja toczy się po torach wyboru najlepszej końcówki) i piłka wróci na stronę W. Zapewne ruszy on odzywką 4♦ (z licytacji wynika, że partner ma singla pik i 4 kara, więc już 2 asy dają niezłego szlemika), E zaakceptuje próbę odzywką 4♥ i W pewnie da Blackwooda, pasując po wskazaniu 1 wartości – przy konieczności oddania 1 asa, sukces szlemika będzie zależał od możliwości wyrobienia pików:  

5♣ – 1 wartość z 5, u niektórych pewnie będzie to pokazane odzywką 5♦.

Oczywiście znajdą się tacy, których wniosek o singlu pik u partnera skłoni do zalicytowania szlemika po wskazaniu 1 wartości. Będą oni mieli okazję celną rozgrywką potwierdzić słuszność swojej decyzji.

Tam, gdzie W po 2♣ skoczy w 3♦, gracze E pewnie podniosą do 4♦ – jest to słuszne zarówno z perspektywy szans szlemika, jak i wyboru najlepszej końcówki – na 3BA mogą być trudności z wzięciem 9 lew przy tylko jednym zatrzymaniu treflowym. Po 4♦ padną cue bidy 4♥ i 4♠, po czym W pewnie zapyta o wartości i zalicytuje szlemika, nie wiedząc, czy partner ma singla, czy króla w pikach.