Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ J 9 7 3 ♥ Q 10 ♦ A Q J 10 4 2 ♣ 2
♠ A 8 ♥ A J 3 ♦ 9 7 ♣ Q 9 6 5 4 3		♠ K 5 4 2 ♥ 8 5 2 ♦ K 8 3 ♣ A K 10
	♠ Q 10 6 ♥ K 9 7 6 4 ♦ 6 5 ♣ J 8 7

Tutaj prawie na pewno wszystkie pary WE wylądują w „firmówce”. Gracz na pozycji W otworzy, w zależności od systemu, 2♣ Precision (Wspólny Język) lub 1♣ – Strefa. Po 2♣ Precision, N wejdzie karami, E zalicytuje pewnie kontrę negatywną (pewnie będą też tacy, którzy zapatrzą się w doskonały fit treflowy i króla karo i od razu „golną” 3BA), W powtórzy trefle i E zgłosi 3BA, licząc, że nielicytowanymi kierami nie ma się co przejmować:

 Ktr. – negatywna, zwykle służąca sprawdzeniu starszych czwórek w ręce otwierającego.

 Po ataku w karo rozgrywający ma 10 lew z góry. Jeżeli S zdecyduje się nie wyjść w kolor partnera i ruszy w kiery, to rozgrywający po puszczeniu kierów dwa razy pewnie sam zagra w karo do króla, chyba że będzie bardzo ostrożny i najpierw odegra swoich dziewięć lew…

 Po otwarciu 1♣ wiele się nie zmieni:

1♠ – 4+ piki; przy stosowaniu transferów, wskazanie pików może nastąpić odzywką 1♥; wtedy co odważniejsi gracze S mogą pokusić się o pokazanie kierów kontrą:

1♥ – 4+♠.