Rozdanie 5.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ J 4 2 ♥ 10 9 2 ♦ 9 7 6 4 ♣ A 10 2
♠ 10 8 7 ♥ 5 3 ♦ K Q J 10 5 ♣ K 9 4		♠ K Q 5 ♥ A K J 4 ♦ A 3 ♣ J 7 5 3
	♠ A 9 6 3 ♥ Q 8 7 6 ♦ 8 2 ♣ Q 8 6

To rozdanie wygląda płasko. Po pasie N, E otworzy 1♣ (czy ktoś dzisiaj gra jeszcze otwarciem 1BA w sile 16-18 PC?), W odpowie 1BA i E podniesie do 3BA. 

Z ręki N po takiej licytacji standardowym wistem wydaje się kier (dziewiątką, przy wiście odmiennym gwarantującą jedną kartę wyższą, a przy naturalnym niekoniecznie, ale przypominam co młodszym, że w wiście naturalnym z trzech blotek stosowało się MUD – middle-up-down – środkowa-wyższa- najniższa.  

Po wiście w kiera trzeba trochę porozgrywać. Najlepiej jest zabić asem i zacząć grać kara, zrzucając ze stołu kiera i dwa trefle. Co zrzuci S? Pewnie po jednej karcie z każdego koloru. Teraz gramy pika do króla i jeżeli S zabije, jest wpuszczony (po zagraniu przez niego pika raczej można trafić, że spod 9-tki, bo z AWx(x) mógłby przepuścić), a jeżeli przepuści, to naturalnym zagraniem jest trefl do króla. N zabije i zagra pewnie dalej w kiery, rozgrywający powinien już zorientować się w konfiguracji tego koloru (czy N wyszedłby z trzeciej damy? Czy S odrzucałby się od czwartej dziesiątki?), zabić królem i wpuścić S kierem. Ten odegra damę trefl i będzie musiał dać lewę pikową.

Na niektórych stołach na pewno 3BA będzie grane z ręki E – na pewno znajdą się gracze W, którzy po otwarciu partnera 1♣ wybiorą 1♦, aby nie zajmować ze swojej ręki bez atu od starszych pustych kolorów, gdy „pachnie” silnym treflem u partnera – obaj przeciwnicy spasowali… 

Gdy gra się z ręki E, po dość naturalnym wiście kierowym 9 lew już jest i pewnie skończy się nadróbką.