Rozdanie 5.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ 9 4 3 ♥ A 9 6 5 ♦ Q J 8 5 ♣ K 5
♠ K 10 5 ♥ 8 7 2 ♦ A 10 9 6 2 ♣ 4 3		♠ A ♥ 4 3 ♦ 7 4 3 ♣ A Q J 8 7 6 2
	♠ Q J 8 7 6 2 ♥ K Q J 10 ♦ K ♣ 10 9

 Para EW ma na linii zaledwie 18 PC, ale nawet tak mała siła pozwala jej zrealizować kontrakt 3BA. Co więcej, król pikowy w ręce gracza W jest kartą zupełnie niepotrzebną, a więc „firmówka” zostałaby wygrana nawet przy piętnastu Miltonach na połączonych rękach.

 To oczywiście rozważania czysto teoretyczne, gdyż zwykle będzie tu grana częściówka – treflowa na linii EW lub pikowa na NS. Kluczową rolę w ustaleniu kontraktu ostatecznego odegra zawodnik N.

1. Precision.
2. Punktów w prawdzie aż 10, ale król trefl na podegraniu i fit pikowy słaby. Pasuję…
3. Teraz już muszę coś powiedzieć, przecież nie dam im grać trzech trefli.

 Po pierwszym wiście treflowym para EW powinna poradzić sobie z ustawieniem promocji dziesiątki atutowej. Bez dwóch i 200 dla EW, a jeśli jeszcze pazerny W skontruje 3♠, to z  parą NS będzie naprawdę niedobrze.

 A można było inaczej:

 Teraz E, który jest przecież w założeniach korzystnych, nie chce „odpuścić” rozdania i powtarza swoje trefle na wysokości czterech. Kontrakt ten powinien wprawdzie zostać obłożony bez jednej (50 dla NS), ale nawet minus 130, to mniej niż -200 za przegrane bez dwóch trzy piki.

 Wniosek jest więc prosty – licytujmy to, co mamy w karcie, a N miał maksimum siły przepasowanej ręki (zgoda, król trefl jest wartością mocno podejrzaną) i fit w kolorze partnera. Poza tym nie zapominajmy jeszcze o tym, że podniesienie do trzech pików nie jest licytacją super mocną, gdyż z ekstremalną ręką N zgłosi kolor przeciwnika, czyli 3♣.