Rozdanie 7.

Rozdanie 7 Rozd. S, po partii: obie	♠ A 10 4 3 ♥ Q J 9 ♦ A 4 ♣ K 9 4 2
♠ 7 ♥ K 10 6 ♦ Q J 10 9 7 3 ♣ A 5 3		♠ Q J 9 8 6 ♥ A 8 4 2 ♦ 5 ♣ Q 8 7
	♠ K 5 2 ♥ 7 5 3 ♦ K 8 6 2 ♣ J 10 6

 Gracz S spasuje na pierwszej ręce, a zawodnicy W podzielą się na dwie grupy. Jedni powiedzą PAS, a drudzy rozpoczną licytację odzywką 1♦. Otwarcie takie może dać dobry rezultat przede wszystkim wtedy, gdy kartę mają przeciwnicy, bo, dzięki niemu, na najniższym szczeblu pokazujemy partnerowi w co ma wistować przeciwko ewentualnemu kontraktowi 1/2/3BA. Jeśli jednak E ma 12-13 PC to, z reguły, dojdzie do przelicytowania karty i oddania zapisu przeciwnikom. Oczywiście niekiedy „trafimy” i dzięki takiemu otwarciu zagramy dobrą, choć podlimitową końcówkę.

 Karta W jest jednak taka, że po uprzednim PAS-ie i ewentualnym otwarciu partnera 1♣/♠ licytujemy oczywiste 2♦, a po 1♥ zgłaszamy 2♣ Drury lub 3♦ = „kolor + fit” (jeśli 3♦ nie jest Mixed raise). Nie mamy więc żadnych problemów ze sprzedaniem swojej siły i składu w drugim okrążeniu licytacji.

 W naszym rozdaniu pierwsza odzywka gracza W nie ma jednak większego znaczenia, gdyż i tak kontraktem ostatecznym będzie najprawdopodobniej 2♥. Popatrzmy:

 Trudno dziwić się graczowi E, że pokazuje w licytacji swój układ 5-4+ w kolorach starszych. Jego partner, bez względu na to od jakiej zapowiedzi rozpoczął licytację, może mieć przecież cztery kiery lub trzy piki.

 Kontrakt 2♥ powinien zostać przegrany bez jednej, ale będą przypadki, w których E weźmie jednak osiem lew. Stanie się tak wtedy, gdy obrońcy nie będą łączyli atutów, a N wskoczy asem na zagraną ze stołu blotkę pik.

 Przy niektórych stołach do licytacji włączy się również zawodnik S i zamelduje 1BA. Wtedy może wydarzyć się jeszcze coś innego. Zobaczymy…