Rozdanie 22.

Rozdanie 22 Rozd. E, po partii: EW	♠ Q 9 6 3 ♥ K J 8 3 ♦ A 7 5 ♣ J 2
♠ 8 7 ♥ Q 6 2 ♦ K Q J ♣ A Q 10 9 6		♠ 4 ♥ 9 5 4 ♦ 10 8 6 4 3 ♣ K 8 4 3
	♠ A K J 10 5 2 ♥ A 10 7 ♦ 9 2 ♣ 7 5

Każda para NS powinna dojść w tym rozdaniu do końcówki pikowej. Kwestią ilości lew zajmiemy się za chwilę, a na razie licytacja.

Gracza S otwiera 1♠, a zawodnik E może wejść do licytacji treflami lub dać kontrę wywoławczą. Mój faworyt to kontra, która jest odzywką znacznie bardziej elastyczną, a jedynym jej mankament to brak w ręce E jeszcze jednej blotki kierowej.

Po kontrze N powinien zastosować bardzo użyteczną konwencję - „skaczące bez atu”:

(1) Skok na 2BA po otwarciu partnera 1♥/♠ i kontrze pierwszego obrońcy, mówi o czterokartowym ficie i sile inwitu do końcówki, a więc +- 10 PC. Natomiast zgłoszenie skacząco 3BA to również fit ale bilans honorowy na zalicytowanie końcówki. Jest to więc odzywka forsująca. W związku z tym bezpośrednie podniesienie do wysokości końcówki jest licytacją słabą ale możliwe jest oczywiście zastawienie pułapki na przeciwników. Oby nie wpadł w nią partner.

Faza wistu/rozgrywki może pokazać, że kontra wywoławcza była odzywką genialną. Popatrzmy jeszcze raz na rozkład… Pierwsze wyjście królem karo i trzy warianty rozgrywki.

1. Rozgrywka meczowa. Karo przepuszczamy i liczymy na kontynuację. Drugie bijemy, zabieramy przeciwnikom atuty, przebijamy blotkę karo i odchodzimy treflem. Obrońcy poddają się – 10 pewnych lew.

2. Rozgrywka turniejowa. Pierwszą lewę bierzemy asem, a potem dwa razy atu. W kolejnej lewie as kier i kier do waleta. Bierzemy 6 pików, 4 kiery i asa karo czyli 11 lew.

3. Rozgrywka eksperta nieszczęśliwego. Pierwsze trzy lewy takie same jak w wariancie poprzednim ale potem przypominamy sobie, że E skontrował wywoławczo nasze otwarcie. Czas na technikę. Wychodzimy dziesiątką kier, dama od E i król ze stołu. Powrót asem kier i, ponieważ kontrujący musi mieć czwórkę kierową, pewny impas dziewiątki kier. Pewny… ale nie do końca… Bez jednej – 50 punktów i prawie 100% dla NS.